เกิดมาจน ถูกเนื้อทนเนาะ พลตํารวจ เรื่องศักดิ์ไม่มีโอ
คนตํารวจผู้น้อยโดยใคร ลุงใจเนื้อ ห่มลงรัก ลูกสาวน้อยพันวัน
เธอเดินผ่าน พร้อมยามทุกวัน เก็บไปฝันเทือง จนง่วมงาม
แดกจริง ผมรักเธอแล้ว
ไม่กล้าบอก เพราะเธอรู้ ว่าโดนไหลออก
รู้ว่าโดนออก ต้องเสียไง
ได้แต่เพราะ เรามีข้าแค่เพียงไม่ตาย
บางอาจรักผู้สาวเจ้านาย โชคจะร้ายแล้วสิโน่เรา
อยู่กํายา ได้แต่มอง ก็มเธอทุกครา เมื่อไรน้องเธอจะผ่านมา
ได้เห็นหวัก โอ้... อีกหลายคราว
นางฝันจนเพิล ห่อมี่เธอจะรู้หรือเปล่า
คนตังรวชผู้น้อยอยากรัก
หลงรักเจ้า ลูกสาวกูกล่า
รวดในตา พ้นเถิดหนา ท่านผู้กํากับ
เฝ้ากลุ่มคิด จะนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับ เพราะความภูมิสาย
ไม่กล้าเพิ่ง ขอเป็นเครื่องของท่าน
เงินห่วงเดือนน้อย โดยทั้งกาลาภ
ไม่อาทาง ไปปองดอบฟ้า
ฆัตกาลาภาพวินิยี
รวดในตา พ้นเถิดหนา ท่านผู้กํากับ
เฝ้ากลุ่มคิด จะนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับ
นะ ฆัตกาลาภาพวินิยี
ความภูมิสาร ไม่กล้าเผลอ ขอเป็นเครื่องของท่านผู้การ
เงินเหลือ น้อง โดยทังกาล ไม่อาทหาร เป็นต้อง หลอกฟ้า
