Það er vor komir í loftir,
sólin hakkandi þerr,
mannlífi tekur áf sig nýja mynd,
náttúranskeptir sér.
Það er sumar í vændur,
í ferðal og fólki er þerr,
gljós og skuggar í fjöllunum,
romantik í hugum er.
Langmannar lauga,
þórsmarkósa fer,
þar í þatta lífi,
engin er í stríði,
ástallífi tjöldunum er.
Það er blávík í fjöllun,
sól er sérstuð sæ,
dröttinn dansar á brasinu,
lækurinn lokkar til dæg.
Langmannar lauga,
þórsmarkósa fer,
þar í þatta lífi,
engin er í stríði,
ástallífi tjöldunum er.
Í rútum yfir vasfötnir,
æskar skefnir sér,
grillilmur í loftinu,
steikinn dillar sér.
Í fjallæðumar söngur,
söngur í sklæða manns,
náttúr að spila rundir,
spilverð fjóðar hans.
Það er leikur í haga,
láfótar læðist heim,
ég vild ég væri kominn,
ég hild ég væri kominn,
langt,
langt upp í sveit.
Langmannar lauga,
þórsmarkósa fer,
þar í þatta lífi,
engin er í stríði,
ástallífi tjöldunum er.
Þar blámi í fjöldum,
sól er sestuð sæt,
dökking dansa á grásinu,
leikur í lokkandi dæg.