Μείνε ρεύμα δίφετο στο κουτάμ
Ρεύμα δίφετο στο ποταμό να μην πω σε κανάλι
Που λείπουν και λαϊδά για να τρομάξει το σκοτάδι
Το πρώτο άδειγμα μητέρα στο παιδί της
Η φωνή του Ιονταριού στη ζούγκλα
Λοιπόν μιλήσαμε για εκείνα και για αυτούτα
Μα η σκέψη δεν στερεύει σαν πηγάδι
Που έχει πλήξει το παιδί μέσα μου πουχα
Μπορεί κοντάζα ακόμη και στα ρούχα
Πάντοτε είχα μάγιο στο μάμπι στονί
Και μια γυναίκα μουσα
Το χτάρι μου κλείνει πάλι στα πλάγια
Μένεις τάμπυρο, είσαι πυσίτη γίνητο
Διαβάζεις πάλι πάμπυρο
Έχω να τρελώσω κάτι κόμε στο μυαλό μου μέσα
Που βλέπει κρεμασμένους όσους σου πουλάνε φρέζα
Η αγάπη είναι η πληγή που τη χτυπάς για να μην κλείνει
Και αυτό πονά στο στέρνο και σκοτώνομαι για εκείνη
Όση ζέστη ο ήλιος κι αν έχει να δίνει
Ζω τη γενιά που τρέμει αν απ' τα χάπια της ξεμείνει
Ένα δύο, μα αφού μπορώ να ακούγομαι απ' το ηχείο
Πάλλον αυτό σημαίνει πως μ' ακούς και δεν έχω πει ακόμα δύο
Αν βλέπεις γύρω σε ό,τι βλέπω
Σήκωσε το χέρι σου ψηλά για να το βλέπω
Ένα δύο, μα αφού σ' ακUP πιο πάνω απ' το ηχείο
Αυτό σημαίνει πως μπορείς να ακούγεσαι παντού
Όταν το δίκιο σου σε πνίγει, μην τα αφήνεις να φωνάξεις
Είμαι νιοντάρι μες τη στούκλα
Είμαι νιοντάρι μες τη στούκλα
Είμαι νιοντάρι μες τη στούκλα
Είμαι νιοντάρι μες τη στούκλα
*
*
*
Είμαι μέρος του προβλήματος που φεύγει παγκοσμίως
Και κυνήγω μοναχώς με αγέλη χερσαίαν αέρια και υποτυχίως
Πώς τάσαμε ως εδώ είναι προβληματισμός γεννιός
Πώς φεύγουμε από εδώ με ελαφρά και διαγωνία
Άραν αστερισμό του λέω όντως ήρθα με σκάφος
Αναγνώστηκα να βρω σε δοφή στο εκτάκτος
Είμαι λιοντάρι μες στη...