Μουσική
Αποτυπώντας το δέρμα σπέλνω
Ενώ ο χράκος πέφτει σαν πεφταστές
Βίβα μους μωρή έντουμες
Κι ας τα ξανά απ' τα χείλια σαν μετέφρασες
Φύσω την τέφρα της πάνω από γέφυρες
Τα ρόδο πέταλα κοβεί με λέπιδες
Μάτωσαν τα όμορφια μου από όταν έφυγες
Και φέρνω θάνατο μαζί με αντίπιθες
Πολλά τα κουμπλέ άκουμε
Στρούμφι τα πέναντα απ' το δράκου μελ
Να τον σπάσει και θα με πάρει να χάθουμε
Όπως οι φίλες μου μέσα στην πόλη
Υποφέρουν όταν τις φυρίζουν οι καγκουρές
Έχω ανάγκη να ανοιχτώ
Κι ας μην νιώσεις κανείς πως καταλαβαίς
Πάρα από το φως μεταλαβαίνεται
Με τα βολετέλια σε ό,τι κι αν πάλετε
Είμαι οραμένος μοναδές
Ναι, ναι
Στεχιώνω ψυχές από κούκλες
Γυρνάνε σαν την αναμπέ
Έχω κολλήσει στις σκέψεις σου
Σαν να μη δέχεται να ξεκολλήσει
Με το σώμα νεκρού το X-Caliber
Είμαι τρύπιος με τρύπι σαν κάλλικες
Μες στις ούκλες σαν τίγρυφε γκέλης τρέχω
Πειρά την πριγκίπισσα πάνω στη ρέα
Χιδραπέτες κάτω απ' το φεγγάρι μας
Την ίσδευη σβάλλαν μια λέω οι γονείς
Κι εμένα δεν μου βάλαν θηριώδα μαστες
Έχω το rap στα χέρια σαν μπόκια
Όταν χορεύω μες στα ναυαγία
Όταν κάθισα στον ασημένιο
Μου θύρανε ο περίπλανητης μες στην έρνεια
Θέλω να παίνει φως
Η μουσική τρύπα στο κέλι φως
Αν οι νότες είναι ναρκωτικό
Θέλω να μαστουρώνει σπίτι κάθε βιβός
Μάδα και άδας
Με μεθάτο έχω χρώμα
Σαν να έχω πάνω από το νόμο το βαρέλι του γκράιση
Εδώ και με βότανα
Και το ντουμάνι σχηματίζει το μοτίβο της μπάρας
Είναι σαν θάλασσα
Ο νους άρασα
Φιλίκο πάραζα τους
Στίχους δεν θα αλλάζα
Μολύνουν σκύλους πάντα σαν καλαζάρτους
Απολύκαιρ
Νεκτάρ και αμβρόσια σαν MP3
Τα τα ροστάκια μου τρυπάρουν
Βλέπουν δράκους
Δεν έχω χρώμα
Σταξαμέλες δίσεν
Η υφάλη απόψη μάγκο
Βλέπει σκοτάδι φως στο βήθο
Σώματα τυλίγονται στον ιστό
Και η φλόγα γεννιέται σαν ερπέτο
Δεν κρατώ επέναμα κάτι χμύρο
Έχω στη ζέλα μου κάτι πίκρο
Στο μυαλό μου ρυθμικά
Χιρούργο με τρυπάνει
Να βρω ριχάλ κοινό υλίκο
Βάλεις μόνο τρύπη
Ανάκατο νους
Παραμορφωμένο βερολίνου γκραφίτι
Κοιτάζω το τζίνι
Του Πασαρακούσφου
Δίνει ιδέες για κουμπλό πως το ντόμινα γίνει
Το το τοπικά παρεκκλίν
Το το το psycho rap παρότριν
Πω πω πω όνειρα για κόμπι
Είναι σαν άγλικο κοιτάζει το πλαισίφριν
Φύγε θα ανέβει λάβο
Φτύχω από του Βίβλος αλεβίαφθαν
Μέσα στο μαντίο που ανάβει δάδα
Από τα στόμα τα δράκου
Ρία φλόγα καραπιά μου
Ναι ναι ναι
Απ' το μεσαίον αέρωτα
Με τα πίνω ποτά με το δεσποτά
Αν κατέβει το ραπ
Απ' τα στεριά στη γη
Θα ανοίξουν του Μεσσία τα βλέφαρα
Φύγε θα ανέβει λάβο
Φτύχω από του Βίβλος αλεβίαφθαν
Μέσα στο μαντίο που ανάβει δάδα
Από τα στόμα τα δράκου
Ρία φλόγα καραπιά μου
Ναι ναι ναι
Απ' το μεσαίον αέρωτα
Με τα πίνω ποτά με το δεσποτά
Αν κατέβει το ραπ
Απ' τα στεριά στη γη
Θα ανοίξουν του Μεσσία τα βλέφαρα
Αβυσσέως, έθερας, γιου γιου, πέρατα
Κάνουν έντους ν' αμαρτωλεί πόλη
Να φάν' τους κάτοικους της Λεμαργά
Αμπλιστός φαίνονταν, στο χειρό δεν πατάς
Μεν τώρα έχω πια, με έχει αρρωστήσει
Έρωτα σαν να τα νερωμάρεις
Δε μόνο φόρια, τι κρυμμάς
Τους αμπαρώ φυσή ή ρίδα
Πρώτα βλημύρησα, μολύ την κόλαση
Και πήγα με μηπού βροχία
Βγήκα μια νύχτα, με κίνη αργά
Λύγισα και της ανοιχτήκα
Μου πέδεξες από πόνο, δεν ξέρει πώς πήγαινα
Βόλτα μια μάνα, μάνα πυρικά
Μαξίδια βέλη
Θυπά μια κοπέλα σαν μπέλη
Άπτρα καφέ και λίπου τάχι
Δρομούνται για τους ποιητές
Τους ανήκω και μου αποκοιμήσανε
Τως Αθήνα και πίσω τα μισή πέρα
Η καρδιά μου πονά, κάνει βίζητες
Στο μάτι κύχλωνα τα φτερά
Τεντώνω και εξαϊλώνω διαιθίες
Έχω το οστίχο, σαν να βγήκαμε από το LA
Μαύρο μοτίβο, σαν το κύμα του πολέι
Χάνω βολή, από να βολή
Βγήκαμε ευθυνικές μέσα απ' την ηχοβολή
Νιώστο, το μαχαίρι μου έφτασε στο στο
Ξέρω το πόνο αυτό το
Εχώ γεννήθηκα από ότο
Θέλω να παίνει φως
Στη μουσική χώνω σαν κερβερός
Όλοι ράπερς παραμυθάδες
Θέλω να στήθη για αντίζωες όπως
Προσβότυβα λιχάλα είναι φοδός
Με την κατά να παίζω τόσο
Δεν μ' αρκεί να τους ξενερώσω
Μην ηλεκτρισμό θα τους στήξω τόσο
Είναι ράπα, τάκω το πράτα
Άκου το όζερα δεν σ' λάθος πράτα
Τους λιώνω σαν τον Δόκτουρ Μανχάτα
Ομορφωθώ τα να κάνω την πόλη
Να μην της αρέσει το Wackman
Τρώνε τρώνε σαν Pacman
Φάξαν, χωρώ το Rap σαν Batman
Στάρκα, τραμοπέζουν οι χόρδες στην Άρπα
Τράβω κάρτα, αρτώ τέξα το πλάι
Καλά λειτουργούν οι ρόλοι
Μέχρι να μπει μες στο εμαλκόλι
Με μελ κουκούει σαν το τόνι
Δηλαδή χαμογελάς το Ζόμπι
Πολυβόλερα πριστολή
Ποδοπάτο ράπερ σαν ποχόμπι
Μένα μου σαν το τόμπι
Τα κεφάλια πάνω κάτω κολοπέδα sorry
Κάθε σκέψη μες την Κολυμπή
Θραδιαβολός που βαφτίζει τετράποδο
Γλώσσα κόβει καροτήδα
Μα φερμάρει σ' ένα δίκομα στεντράμπα
Σαν το τούπα καυτίδε πατάλ
Μα το τουπέ τους είναι φάση να χωθώ
Ένα ποιμός απ' ό,τι βλέπα κάποιες μέρες
Ξεφουρίζει να θερακωθώ
Φύγε θα ανέβει λάβο
Φτύχω απ' ό,τι βίβλω σα Λεβιάθαν
Μέσα στο Μαντίο που ανάβει τα δάπα
Τα στόματα δράκρυα φλόγα καραδιά μου
Απ' το μεσαίο να έρωτα
Με τα πίνω ποτά με το Δέσποντα
Απ' τα στέρια στη γη θα ανοίξουν του Μεσσία τα βλέφαρα
Φύγε θα ανέβει λάβο
Φτύχω απ' ό,τι βίβλω σα Λεβιάθαν
Μέσα στο Μαντίο που ανάβει τα δάπα
Τα στόματα δράκρυα φλόγα καραδιά μου
Απ' το μεσαίο να έρωτα
Με τα πίνω ποτά με το Δέσποντα
Αν κατέβει το ραπ απ' τα στέρια στη γη θα ανοίξουν του Μεσσία τα βλέφαρα