Ik
heb de tijd mijn lief
Ook al haast ik mijn standaard
Laat mijn tranen zien
Had een pak aan van ijzer
Maar het staat me niet, ik sta me aan
Ik heb stamina voor tien
Ik heb de finish line gezien Dus maakt niet uit dat ik verlies
Ik ben weer verliefd Goede band opgebouwd met mijn familie
Veel vrienden werden vreemder Shoutout naar mijn G's
Ik ben niet altijd makkelijk Maar blij dat ik jullie nog verdien
Ook al ben ik soms nalief En laat me even,
laat me in
Stukjes kunnen breken Tot de scherven zich vormen
Tot het kunstwerk van morgen Of,
tot de wind mijn lijks mooiers heeft gevlogen
Dus leef en laat leven,
laat me in Stukjes kunnen breken
Tot de scherven zich vormen Tot het kunstwerk van morgen
Of,
tot de wind mijn lijks mooiers heeft gevlogen
Uit het oog,
uit het hart Ik sta nog hier,
* apart
Ik sla soms mis,
ik sla soms hard Maar hou me vast
Want ik vies nog steeds wel eens tegen regen
in Stress nog steeds wel eens om de rekening
Ga nog steeds naar de stuur met tegenzin
Maar kan niemand opnoemen die beter is
Juist omdat die zo onzeker is Dat de bloed van hem op de tegels ligt
Dat die huilt over hoe alleen die is
Maar toch de gangmaker op het feestje is
Dat die bang is dat *** zijn limit is
Omdat niemand echt op zijn vingers tikt
En als *** ooit is,
pijn binnendringt Dat iedereen dan zingt
Leef en laat me even, laat me in
Stukjes kunnen breken
Tot de scherven zich vormen Tot het kunstwerk van morgen
Of,
tot de wind mijn lijks mooiers heeft gevlogen Dus leef en laat leven,
laat me in
Stukjes kunnen breken Tot de scherven zich vormen
Tot het kunstwerk van morgen Of,
tot de wind mijn lijks mooiers heeft gevlogen