ਨਾ ਫੱਸ ਦੀ ਦੇ ਦੇ ਨਾ ਬਲ ਦਰ ਦੈ
ਆਦਂ ਦਲਾ ਖੋਲ ਇੇ ਅਂ ਦਰ ਦਾ
ਜੇ ਲਾ ਕੋਣ ਵੱਕੀ ਨ ਵੈ ਜੈ ਜਾ
ਬਾ ਲੇਂ ਦਾ ਪੇਸ ਕੱਣ ਦਰ ਦਾ
ਚੇ ਲੋ ਨੀ ਸੈ ਯੋ ਚਾ ਦੈ ਲੈ ਕੇ ਲਾ ਗਾਣ ਦੇ ਦਰ ਗਾਣ ਜੀ ਲੇ ਗਾਂ ਦੀ
ਮੱਸ ਮੱਲ ਗੋ ਜੁਂ ਬਰ ਪਾ ਯੇ ਨ ਚੀ ਕੇ ਤੇ ਮੁਰ ਸਦ ਮਨ ਆ ਲੇ ਯੇ
ਲਾਲ ਸ਼ਹ ਬਾਜੇ ਉਤਿ ਪਰ ਬਾਜੇ ਜਿਂਦਿ ਬੇ ਰਂਗ ਦੀ ਰਂਗਾ ਦੀ ਏ
ਚੇ ਲੋ ਨੀ ਸੈ ਯੋ ਚਾ ਦੇ ਲੈ ਲੈ ਗਾਣ ਦੀ ਰਂਗਾ ਦੀ ਏ
ਲਾਲ ਬਾਜ ਵੀ ਚੋ ਜਾਕੇ ਮੋਤੀ ਛੂਖ ਲਮਾਂਗੇ ਦਾਸ ਦੀਲ ਫੂਰੇ ਅਲਤੀ ਸੇ ਮਨ ਛੁਰਮਾਂਗੇ
ਗਾਰੇ ਗਾਰੇ ਗਾਮਾ ਗਾਮਾ ਗਾਮਾ ਗਾਰੇ ਗਾਰੇ ਗਾਮਾ
ਲਾਲ ਬਾਜ ਵੀ ਚੋ ਜਾਕੇ ਮੋਤੀ ਛੂਖ ਲਮਾਂਗੇ ਦਾਸ ਦੀਲ ਫੂਰੇ ਅਲਤੀ ਸੇ ਮਨ ਛੁਰਮਾਂਗੇ
ਦਾਡੁ ਕੰਿ ਕਰਾਂਗੇ ਪਾਣੀ ਓ ਥੇ ਬਾਰਾਂਗੇ
ਮਤੇ ਦੀ ਅਲੀ ਕਜਮ ਗਾਲੇ
ਚੇ ਲੇ ਨੀ ਸੀ ਓ ਚੇ ਲੇ ਲੇ ਗੀ ਲਾਵੇ ਦੀਲ ਗਾਰੇ ਦੀਲ ਗਾਲੇ
ਲਾਡ ਲਾ ਕਬੀਰ ਓ ਦੀਨ ਦਾ ਮੇਰਾ ਪੀਡੇ
ਪਰ ਵੀਚ ਦੇ ਵੇ ਬਦਲ ਸਕ੍ਧੀਡੇ
ਗਾਰ ਗਾਰ ਗਮਾਦਾ ਗਮਾਦਾ ਗਮਾਦਾ ਰੇ ਗਰੇ ਖੋਂ
ਲਾਡ ਲਾ ਕਬੀਰ ਓ ਦੀਨ ਦਾ ਮੇਰਾ ਪੀਡੇ
ਪਰ ਵੀਚ ਦੇ ਵੇ ਬਦਲ ਸਕ੍ਧੀਡੇ
ਲਾਲ ਦਾ ਪੈਆਰ ਜੀ ਬੋਦਲਾ ਬਹਾਰ ਜੀ
ਇੰ ਨਾ ਗੇ ਸੀਸ ਨਾ ਭਾਗੇ
ਜੁਲ ਰੀ ਸੇ ਯੋ ਚਾਦਰ ਲਗੇ ਲਾਡ ਗੇ ਖਾਰਿ ਦੀਰ ਗਾਦੇ
ਉਤਮਾਨ ਮਰਵਨ ਦੀ ਮੋਲਾਲੀ ਦੀ ਉਲਾਦੇ
ਸਕੀਆਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਕੇ ਸੇਮਨ ਅਬਾਦੇ
ਉਤਮਾਨ ਮਰਵਨ ਦੀ ਮੋਲਾਲੀ ਦੀ ਉਲਾਦੇ
ਸਕੀਆਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਕੇ ਸੇਮਨ ਆਬਾਦੇ
ਨੋਬਤਾਂ ਵਜਾਂਗੇ ਜੈਲੀਆਂ ਭੀ ਪਾਂਗੇ
ਨੰਚ਼ਕੇ ਤੋ ਮੋਲਾਲੀ ਪਾਂਗੇ
ਚੇਲੀ ਸੇਯੋ ਚੇਲੀ ਲੇਗੇ ਲਾਵੀ ਦੀ ਦੀ ਰਕਾਰਿ ਦੀ ਏ ਬਾਦੇ
ਬਾਂਜ ਤਨ ਪਾਕ ਦਾ ਗਰਾਨ ਆ ਸਾਰਾ ਨੂ ਰੇ
ਦੇਡੇ ਜੀਆ ਲਗਦਾ ਸਾਪਾਰ ਬਾਂ ਮੇ ਦੂ ਰੇ
ਗਾਰੇ ਗਾਰੇ ਗਾਮਾ ਦਾ ਗਾਦਾ ਗਾਮਾ ਧਾਰੇ ਗਾਰੇ ਸੋ
ਬਾਂਜ ਤਨ ਪਾਕ ਦਾ ਗਰਾਨ ਆ ਸਾਰਾ ਨੂ ਰੇ
ਦੇਡੇ ਜੀਆ ਲਗਦਾ ਸਾਪਾਰ ਬਾਂ ਮੇ ਦੂ ਰੇ
ਜਾਜਾ ਜੀ ਖੁਲਾਮ ਜੀ ਆਮਾ ਤੋਂ ਆਮ ਜੀ
ਜਾਕੇ ਕਲਂਦਰ ਤੋਂ ਰਾਲੇ
ਚਲੋ ਨੀ ਸੈਓ ਚਾਦਰ ਲਕੇ ਲਾਲਨ ਦੇ ਬਰਕਾਰ ਜੀਆ ਗਾਦੇ
ਮੱਸ ਮੱਲਂ ਗੋ ਜੁਂਬਰ ਪੈਏ ਨੰਚੀ ਕੇ ਤੇ ਮੁਰੁ ਸਦ ਮਜਾਲੇ
ਲਾਲ ਸ਼ਾਹ ਬਾਜੇ ਉੱਚੀ ਪਰਵਾਜੇ
ਜੀ ਦੀਗੀ ਵੇ ਰੂਗ ਜੀ ਰੂਗਾਲੇ
ਜੀ ਦੀਗੀ ਵੇ ਰੂਗਾਲੇ
ਜੀ ਦੀਗੀ ਵੇ ਰੂਗਾਲੇ