Ik ben misschien te laat geborenOf in een land met ander lichtIk voel me altijd wat verlorenAl toont de spiegel mijn gezichtIk ken de kroegen, kathedralenVan Amsterdam tot aan MaastrichtToch zal ik elke dag verdwalenToute zaak in evenwichtLaat me, laat meLaat me mijn eigen gang maar gaanGaat me, laat meIk heb het altijd zo gedaanIk zal mijn vrienden niet vergetenWant wie me lief is, blijft me liefEn waar ze wonen, moest ik wetenMaar ik verloor hun laatste briefIk zal ze heus nog wel ontmoetenMisschien vandaag, misschien over een jaarIk zal ze kussen en begroetenHet komt vanzelf weer voor elkaarLaat meLaat meLaat me mijn eigen gang maar gaanLaat me, laat meIk heb het altijd zo gedaanIk ben gelukkig niet verankerdSoms woon ik hier, soms leef ik daarIk heb mijn leven niet verkankerdIk heb geen bezit en geen geldIk heb geen bezwaarIk hou van water en van aardeIk hou van schamel en van duurEr is geen euro die ik spaardeIk leef gewoon van uur tot uurLaat me, laat meLaat me, laat meLaat me mijn eigen gang maar gaanLaat me, laat meIk heb het altijd zo gedaanIk zal ook wel eens een keertje stervenDaar kom ik echt niet onderuitIk laat mijn liedjes dan maar zwervenVerder zoek je naar mijn hartVoorlopig blijf ik nog jou zoenenJouw zwarte schaap, jouw trouwe ventIk blijf nog langer, het liefst nog langerLaat me blijven wie ik benLaat me, laat meLaat me, laat meLaat me mijn eigen gang maar gaanLaat me, laat meIk heb het altijd zo gedaanLaat me, laat meLaat me mijn eigen gang maar gaanLaat meLaat meLaat meLaat meLaat meIk heb het altijd zo gedaanIk heb het altijd zo gedaan