Παιδί αποτυαλημένο σπιτικό,
με έναν πατέρα μακριά
και μια μητέρα στη δουλειά ως τις 8
Δεν ήξερα γιατί κλαίει τα βράδια κι αν φταίω εγώ
μα να την κάνω να χαμογελάσει πάντεχα σκοπό
Από το δεν περάσαν βέβαια και 18 χρόνια σχετόν
και πως τα πήγα καλά δεν μπορώ να πω
Έχω αλλάξει 11 σπίτια στο ενδιάμεσο
κι έχω καλλιεργήσει άστατο χαρακτήρα και θολομυαλό
Θυμάμαι πως άφηνα να φουντώνει καιρό
και πριν στο λύκειο βρεθώ ήμουν έτοιμος να κρατώ
Ήρθαν περίεργα χρόνια στην επαρχία βρέθηκα στα 12
και στο μικρό κόσμο άργησα να ενταχθώ
Στην έκτη είχα για χόμπι να γράφω, να ζωγραφίζω
και να κάνω για τα μπάσταρδα τους ακουθιμπότς
Η μαμά ξαναπαντρεύτηκε όσο περνάει ο καιρός
μα την αλλάγη αυτή δεν δέχτηκα περί χαρός
Δες μου μια κατάρα,
το έχω πια λαχταρά
πως ο κόσμος τούτος για μένα έχει φως
Νύρω μόνο λασπί,
τη βροχή να πάψει
δεν έχει σκόπος κορμπό αυτή στη στενή σφόγγια
Φύσα να καπνίζω για να βλέπω κάθε μέρα τον πατέρα μου
αφού από καιρό είχε γίνει καπνός,
σε μίσος εξελίχθηκε ο θυμός
Κι ήττη μου σπίτι,
τ'εσχολείο πάντα κάποιος θα μου έμοιαζε εχθρός
Αντί να ζωγραφίζω στο χαρτί,
λέρω να τύχους κι από αθλίμα επειναφούντες και κρασί
Πριν απ'το μάθημα κράτησα επαφή με τα
παιδιά απ'την έκτη αλλά πλέον δίναν χέρι
Και τους έσφαζα στα πιο γραμμάρια η τσάντα
του σχολείου έγινε τσάντα για το πράμα
Κι απ'το σπίτι δεν έβγαινε και πολλοί,
τα βιβλία μετακόμισαν κάτω απ'το θρανίος
Δες μου μια κατάρα,
το'χω πια λαχταρά
Δες μου πως ο κόσμος τούτος για μένα έχει πως
Νοημίω μόνο λασπή,
η βροχή να
παύσει
Δεν έχει σκοπό σκορπό αυτής της τέχνης φωτιάς
Κι μου μάκερο αρκετό έχω να δω να χαμογελά
Μάλλον αυτά που έλεγα μικρός τα ξέχασα
Δεν έγραψα καλά στις εξετάσεις γιατί έπινα και βγαίνα λέγοντας ψέματα
Πως του χρόνου σε τάξη θα έμπαινα,
πως θα μπω καλόν τεχνόν τελικά
Σπίτι θα πιάσω και θα περνάω με μια σταθερή δουλειά
Θα γίνω καλύτερος ράπερ στην Ελλάδα και
θα ζήσουμε εμείς καλύτερα κι ας στη καλά
Τρία χρόνια,
πέντε σπίτια,
έξι δουλειές,
μια πουτάνα,
πού ένα αρχίδι,
μια πίσω μαχαιριά
Κάτι μήνες σε κρεβάτια χωρίς τόμα,
ψωμί σκέτο για φάει ένα LP
Και κάτι αεροπορικά μετά βρέθηκα στην Αγγλία
και κατάφερα ακόμα πιο βαθιά να βυθιστώ
Ίσως να μην τη βγάλω αυτή τη φορά
Καποτορκίστηκα πως θα τα καταφέρουμε αλλά δεν
είμαι από αυτούς που όσα λένε κάνουν πράξη συχνά
Δώσ' μου μια κατάρα,
προχωπιά να χτυρά
Δες μου πώς ο κόσμος τούτος για μένα έχει φως
Μύρω μόνο λάσπη,
η βροχή να παψεί
Δεν έχει σκοπό σκορπό αυτής της τέχνης το δυόσ