E hasta aquí che chegaron,
á chamada do amor,
se está morrendo a mamá.
Todos,
finalmente, chegaron,
de todas partes do país,
desde o maior até o menor,
todos en torno á mamá.
E até os niños, ao jogar,
en un extremo do salón,
se esforzan para non gritar,
é unha última atención á mamá.
Todos se turnan en cuidarla,
en atenderla e abrazarla,
está muriendo la mamá.
Santa María, Madre de Dios,
nuestra Señora del dolor,
todos te rezan con fervor,
e entonan el Ave María.
¡Ave María!
Tanto recuerdo,
tanto amor,
ao rededor
de la mamá,
tanto suspiro,
tanto dolor,
ao rededor de la mamá.
Vuelve a formarse a reunión,
e así, por a postera vez,
está muriendo la mamá.
En un rito, en la ocasión,
se pasan unha y otra vez,
el jarro con sabor a pe,
que beben con moderación.
No hai pena, no hai tristeza,
hai unha gran resignación,
e mientras un hermano reza,
en outro canta unha canción á
la mamá.
E as molles se unen, en torno á irmana máis,
está muriendo la mamá.
Un cirio medio consumido,
ante a imagen do Señor,
con un rosario renegredo,
repitan todos a oración.
Tanto recuerdo,
tanto amor,
ao rededor de la mamá,
tanto suspiro,
tanto dolor,
ao rededor
de la mamá,
que jamás,
jamás,
jamás nos dejará.