Observo as paredes
desta habitación
que nunca,
chamás me perteneció.
Me sinto tan libre nestes lugares
onde nadie pode venir a buscarme.
Hasta cando se marchita entre mis manos
mi deseo máis callado,
Os barros da minha celda se volou.
Páxaros me deixou con medo e feron a volar.
Sostengo esta certeza,
os ouidos que me presta son mi abrigo,
son mi única resposta.
Hasta cando,
hasta cando emudecen nosos labios
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật