குன்றக்கூடி கொண்ட வேலா சங்கரன் பாலா காருமையா
பன்னிரண்டு கண்ணால் பாருமையா
குன்றக்கூடி கொண்ட வேலா சங்கரன் பாலா காருமையா
பன்னிரண்டு கண்ணால் பாருமையா
பாடுகிவிடை சொன்மால் தீருமையா
தங்கை கிளனங்கை குலமங்கை அவள் செங்கை
மனமாரைக்கும் தனாதன் வாழ மண்கல் கொண்டு வண்டி வாழ
அருளே பரம்பொருளே அன்புக்கடலே ஞானக் கணலே
அருளே பரம்பொருளே அன்புக்கடலே ஞானக் கணலே
கும்பிரக் கூடிக் கொண்ட வேலாஷங்கரன் பாலாக் காருமையா
வண்ணி இரண்டு கண்ணால் பாருமையா
வடி இருடு வடி ஆர்வே புடி யாகிற வடி வேல் தரைக்கும்
கிடி கரமேன் திய பீருமோனுநி தோழுதாங்
பந்தை அழுதா காலில் விழுந்தாங்
உட்ர பழி பாவமின் வலதோடம் மரியாமை. மபசாரமே
கதித்தீடிய பணி போல இவ வெள்லRIA கின்பம் விலயும்
தும்பம் வடியும்
சர்பா காமாடி நாац கொண்டு ஆட ஷிந்து பாட
noble சந்திதி வாசலைனா வேல்
அருள் பூரே இருள் ஓட நிதம் நிதம் சொழும் மனம் நினைத்திடும்
அரம் சரம் குமரா எங்கள் அமரா மரை முதல் வா அரம் புதல் வா
படமாடிடும் மரவங்களின் உயிர்மாகிடும் மயில் மீதிலி நடமாடிடுக்கும் அரேசனு நீ என்றா
சந்தைத்தாயன்றா அடிமை நானன்றா
உன்னை ஒரு போதில் மரவாதவன் முருகால்
அயன வருவேளையில் விஶ நாதமும் இலகா முலே தேர்ந்துமோ
சாபம் தீருமோ என்ன நேருமோ
இந்த வேலைகில் நீ வந்து காக்குbookிக் கேக்கு
சைக்கில் வேல் கொண்டு வா என்றுல் இல்லை
யாருமில்லை உன்னைத் தேக் Shu
உனை பிறந்துடையது உனக்குயின் ஒரு இனக்கது
குகனே, சக்தி மகனே, ஆருமுகனே, குருபரனே.
ஆதரிக்க நீ இருக்க சோதரிக்கி தும்பமென்ன முருவா, முருவா, முருவா.
அண்ணெயென்றும் அப்பனென்றும் உன்னெயென்று யாருமில்லை குமரா, குமரா, குமரா.
பெண் முகத்து கும்பு மத்தை ஷன்முரங்கள் காட்ட வேண்டும், வருவாய், வருவாய், வருவாய்.
சந்தரெய் எண்ணி எண்ணி வந்தரெய் காவல்லிற்கு வெடிவேன், வெடிவேன், வெடிவேன்.