Kalplere yara saran,
canı bedenden alan
Tanrı diye paraya tapan kul olmuşsun
Baharı hep kış eden, sevmeyi hep suç bilen
Kötülüğe
dönülveren kul olmuşsun
Bir gün usanacak,
döneceksin geri
Sana
uzanmaz ki, kıldığın avuç gülü
Verdiği sözü tutmaz, doğru oturup kalkmaz
Sen bir tür anlaşılmaz kul olmuşsun
Ağlarken birden gülen,
yaşarken her gün ölen
Kaderini
kendi çizer,
kul olmuşsun
Seni dünyalara değişmendirdin,
aşk canında susuz bırakırdın
Sevgilim tüm hayatım yanan olan kul olmuşsun