Nhạc sĩ: Giorgos Stavrianos | Lời: Giorgos Stavrianos
Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
Μες στο ξημέρωμα που αντιφεγγίζει
σκίες που χάνονται και ξαγρυπνώ
γίνεσαι έρωτας που σε ριανίζει,
σβήνεις αθάνατος και σ' αγαπώ
Λόγια που ακούγονται σ' ένα μου ξόρκι,
σαν το ρολόι του κόσμου με φτυπά
την απογίνανε οι δικοί σου όρκοι μακριά το πέλαγο λυσσόμανα.
Λόγια που φύγαν έτσι όπως ήρθαν,
τι να τις κάνω πια τις πρόσμονες
σαν απλησίαστες οι αγάπες φύγαν,
σαν μισογέλαστες μείναν χαρές
Λόγια που ακούγονται σ' ένα μου ξόρκι,
σαν το ρολόι του κόσμου με φτυπά
την απογίνανε οι δικοί σου όρκοι μακριά το πέλαγο λυσσόμανα.
Λόγια που ακούγονται σ' ένα μου ξόρκι,
σαν το ρολόι του κόσμου με φτυπά την απογίνανε
οι δικοί σου όρκοι μακριά το πέλαγο λυσσόμανα.
Λόγια που ακούγονται σ' ένα μου ξόρκι,
σαν το ρολόι του κόσμου με φτυπά την απογίνανε
οι δικοί σου όρκοι μακριά το πέλαγο λυσσόμανα.