Я хочу, чтобы ты был с нами.
Λέω πως σε ξεχάσα,
απ' το μυαλό μου σε βγάλα,
σαν τρελό σε ήθελα
κι όμως σε αρνηθικά.
Κι αν έχω καύσει ό,τι σε θυμίζει κι αν
έχουν κλείσει της καρδιάς μου οι πληγές
πάντα σε γυρνάει κάτι απ' το χτες.
Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια κι
αν δεν υπάρχει στην ψυχή μου πουθένα
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.
Πότε είμαι μόνος μου και με λιώνει ο πόνος
μου έρημος ο δρόμος μου αδειός και χωρός.
Τίποτα δεν έσφισε,
τίποτα δεν γέννησε τα κένα που άφησε σκοπίχα στα δυνκρό.
Λέω πως ηρεμήσα κι έπνιξα όσα ένιωσα
δε στεναχωρήθηκα πάλι σε αρνηθικά.
Κι αν έχω καύσει ό,τι σε θυμίζει κι αν
έχουν κλείσει της καρδιάς μου οι πληγές
πάντα σε γυρνάει κάτι απ' το χτες.
Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια κι αν δεν υπάρχει
στην ψυχή μου πουθένα ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.
Ότι είμαι μόνος μου και με λιώνει ο πόνος
μου έρημος ο δρόμος μου αδειός και χωρός.
Τίποτα δεν έσφισε,
τίποτα δεν γέννησε τα κένα που άφησε σκοπίχα στα δυνκρό.
Ότι είμαι μόνος μου
και με λιώνει ο πόνος μου έρημος ο δρόμος μου αδειός και χωρός.
Τίποτα δεν έσφισε,
τίποτα δεν γέννησε
τα κένα που
άφησε σκοπίχα στα δυνκρό.