அவள் அருவதன் ஆயிராண்டு தவஞ்சைது நாறு கொள்ள
ரிக்கு எதுவு சாமர் நாறு வேறும்
தசரதலுக்கு பிரதானமான மனை மூனு கவுசலை கைகேசி சுமிக்கு
கைகேசி கேகைய நாட்டு பெண்
அவளை தூக்கி வளர்த்தவள் ஒரு வேலைக்காரி
இநில், உள்ளினு கூனு,
உடமிலுக்கு கூனு!
அவளுக்கு இருந்து இருந்து கூனு,
உள்ளு கூனு,
உடம்பிலியுங்கள்
அவளுக்கு கைகேசி கேக்கெடுபடு எ வந்த தாய்விட்டு செரிதி
வளர்த்தவள்
சோரு ஊற்றி வளர்த்தவள்,
தலவாரி பூ வைத்தி வளர்த்தவள்,
கொஞ்சம் செல்வாக்க.
முதல்வர் பக்கத்துலேயே ஒரு தீயை இருந்தால் கொஞ்சம் செல்வாக்க,
ஜாத்திருந்தால் ஐயாயா சொல்லாம் நடுங்குவான்.
கூணி வெள்ளிக் குடத்துல தண்ணீர் எடுத்துன்னு வருறான்.
ராமச் சந்தரை மூற்றி இந்த பச்ச கூணையை
போட்டால் கூண் நிமிருமே என்று என்னுட்கு இன்று கருணா
அன்னம் அம்மா கூணி வளர்ந்து இருப்பதாயின்று வாழ்ந்திருக்குன்று அழகாரி.
இப்போது நமக்கோட வாயையும் பிடிப்புடுன்னா
இப்படி இப்படி இப்படி தட்டுனான்
இப்படி இப்படி தட்டுனான்
அப்படி தட்டுனா கொஞ்சம் நிமிரும்
வை மற்றும் டாக்ட்ரோயே அப்படி செய்யுவார்
இந்த கூன் நிமிராதா என்ற கருத்தோடு மண்ணுட்டையே போட்டா
விளையாட்டுக்கு போடல,
நேடிக்கு இல்ல, உபகாரம் அவள் தப்பா நினைத்துவிடு
நல்லவர்களுக்கு உபதேசம் என்ன,
உன்னை யார் சொல்லச் சொன்னார் என்று கேட்டார்
நான் ஐயாரும் பேரும் சொல்லுகிறேன் நீ என்ன ஐயா,
அவளைத் தான் அவளைப் பண்பாட அவளுக்கு
இந்த மண்ணுட்டை எறிந்தால் நென்னை விளையினே என்று எண்ணு செய்தால்
அவள் தப்பா புருந்தியும் அவளுடைய தெருார் தருணம்
இது pectionடி போட்டார் என்று கூன்னு போகட்டும்
இது வாதியாருக்கு எப்படி தெரியும்னு ஒரு கேள்வி
பூர் அடந்த கதை ஏன் தேடிக்கிறான் ஏன் போட்டிருக்க மாட்டாரா
பெரிய கேள்கிறான்
இதை நான் சொல்லுவேன்
ராமனம் சொல்லுவான்
மாதிரி வாங்கிக்கொண்டார்
தாத்தா
ராமன் கோபப்பட்டு பானம் போட்டு இருந்தான்
நான் சிற்றி ஏழு மணி நேரம் ஆகிறது
கூண் போக ஞுண்டயி ஐயிதனா
இவு என்ன பணமணியும்
முடிச்சுட்டு விழாக ஏற்பாடாய் வைத்து
ராஜா அங்க அங்க போய்
தானே போய் வரிய வரிய போய் சொல்றார்
நீங்க பட்டார் விழுக்கு வாங்கு
குடும்பத்துல
ஒரு தட்டத்தில வைச்சி
தட்டுடன் தட்டுடன் தாம்போல முடுக்குறேன்
வெள்ளி தட்டுடன்
அப்ப தான் லெலை குறைச்சுடன்
கைகேசி காலா காலத்துல பட்டுடன்
என்ன கவதை
இந்த கவதை இருந்தா தான் தூக்கம் வராது
அந்த காலங்கள்ல கடம் பட்டவன் தூங்க மாட்டான்
இப்ப கடம் குடுத்தவன் தூங்க வருகிறான்
ராமன் பேர்ல சகச்சுந்தாம அற்றின பெண்ணி
மகன் பேர்ல புருதாத்துள்ளர் மகாரானி
ஐயோ!
இவளுக்கு என்ன தலையில் நிறைய பூ கத்தியானாய் ஒன்றுரார் பாத்தி?
என்ன அறாங்கு?
கூனி,
நீ எப்போமே வாய் தொடுக்கா பேத்ததே
மகாராணி,
நாளைக்கு ராமச்சந்தரமுத்திக்கு பட்டாவு சேகம்
அதுதான் கோயிரம்
உரப்பினல்
சிருக்கன் தீயுக வெழித்தனல்
அழித்தனல்
ராவணாதி அரக்கர் கொலத்தை அழித்தனல்
தந்தகவனத்து மதுரிசிகள் துயரத்தை அழித்தனது
கைகேசியின் எத்திரகில குங்குமப் பொட்டை அழித்தனல்
தசரதராஜாவின் ஆயிதை அழித்தனல்
கழிகேசியின் காலைப் பிடிச்சி கைகேசி
ஐயோதிர பகை அவச்சுந்தான்
ராவணே மதனாக பெற்ற எனக்குப் பகையுண்டா
வேதம் போற்றவன் ராஹ்வன்
வேதம் எல்லாம் எண்ணுக்கின்றன
இது கொடுத்துவிடுவேன்.
எவ்வளவு பிரமாண்டமான ஏற்பாடு,
எவ்வளவு அழகான நட்டுராக.
இது உதவி செய்தால் ஞானம் உண்டாது.
இது ஞான வேலி.
அவள் தூக்கி எறிந்தால் மாதிரியே
பரிசிப்பொருளை எறியிலாமல்
டாக்தர் நடேச மகன் கொடுத்த பென்தில்
கடிசியல் வைத்திருந்தானாம் காண்டிஜி.
ஒன்று ஐஞ்சு பென்தில்.
கூதி,
உனக்கு நான் பரிசாக முத்துமாளை கொடுத்தால்
வேண்டாம் என்றால் கைட்டிக் கழியு.
ஏன் தூக்கி எறியு?