ดีกับเธอมาแสนนาน คิดว่าสักวันฉันคงจะเปลี่ยน
เปลี่ยนให้ใจเธอยอมเห็นใจฉัน
เหมือนก่อนหินที่แสนทนถึงเธอกับลมและฝนไม่เหวิน
เธอยันชากันเพียงนานไม่เป็นใด
แต่แล้วทุกสิ่งก็ฝ้องทุกอย่างว่าเกินกําลังสู่ไว้
ก่อนหินอย่างฉัน ทุกวันต้องแตกสลาย
แล้ว...
เปลี่ยนใจคงไม่รักกัน เป็นแค่ฝันที่เลือนล่าง
ฉันทุ่มเททุกอย่าง เธอก็ทิ้งควังไป
แค่เสกคําว่ารักกัน คงอีกนานและแสนไกล
ให้ก่อนเห็นสินใจ ฉันก็คง ไม่ได้ยิน
ทนจนใครก็คงใจ ว่าเพราะอะไรทั้งทนเธอยู่
มีคนเดียวที่รับรู้คือฉัน
ยอมเอาใจไปเสื้อใจ คิดว่าอะไรต้องดีสักวัน
ทนจะทนเพื่อวันนั้นไม่เป็นไร
แต่แล้วทุกสิ่งก็ฟ้องทุกอย่าง ว่าเกินกําลังสวย
ก่อนหินอย่างฉัน ถึงวันต้องแตกสลาย
เปลี่ยนใจคนไม่รักกัน เป็นแค่ฝันที่เหลือหลัง
ฉันทุ่มเททุกอย่าง เธอก็ทิ้งขวางไป
แค่เสร็จคําว่ารักกัน คงอีกนานและแสนไกล
ให้ก่อนเห็นสินใจ ฉันก็ขอ
ไม่ได้ยิ่ง
เปลี่ยนใจคนไม่รักกัน เป็นแค่ฝันที่เหลือหลัง
ฉันทุ่มเททุกอย่าง
เธอก็ทิ้งขวางไป
ก็ทิ้งควังไป
แค่เสร็จคําว่า รักกัน
คงอีกนานและแสนไกล
ให้ก้อนเห็นสิ้นใจ
ฉันก็ขออ้อม
ไม่ได้ยิน
ต้องแค่ควันที่ร่วยล้าง
ฉันทิ้งเธอทุกวัน
ก็ทิ้งควังไป
แค่เสร็จคําว่า รักกัน
คงอีกนานและแสนไกล
ให้ก้อนเห็นสิ้นใจ
ฉันก็ขออ้อม
ไม่ได้ยิน
คงอีกนานและแสนไกล
ให้ก้อนเห็นสิ้นใจ