เมื่อยุ่หลิงความช้อน
ฉันยนต์ทุกอย่างหมู่เป็น หักในร่มเงาไม้เต็ม
ฉันนก นกปิดกรับรัง
ตะวันใกล้จะลับแล้ว เป็นเหลือแจ้งขึ้นพัน
เป้าแต่ห่วง แต่ปุ่นปุ่นอาลัง อาลัง จึงร้องสั่งอาย
เป้าแต่ปุ่นสั่งคํา แม้เรือลอยลําไป
ทุกคนที่เคยซึ้งไกล
ขอเรือนําเธอมาให้ที
ตะวันใกล้จมแผ่นน้ํา สายชนยามดํากันมะนี
โอ้วาดาว วาดาวดูนี้ แสงหันริบรี
คงริบรีเช่นเรา
เพลง
เพลง
ภาวแต่กวนสังคํา แม้เหลือรอยหลัง
แม้เหลือรอยหลัง
แม้เหลือรอยหลัง
