Ze hebben het alweer gepruimd,
wat moesten ze lachen om mij.
De rotzooi kam weer opgeruimd,
het feest is voorbij.
Een broodje worst verpakt een moedeloze vrouw.
De hete hond staat hier weer eenzaam in de kaal.
Een pak en een lollige bed,
vette happen met pret,
kleinkut uit de muur.
Waarom toch altijd zo plat,
je wordt het zo zat op de lange duur.
Elke avond weer volle zalen,
die je met chagrijn moet betalen.
Hopeloos verdwaald,
zie de ster die allang niet meer straalt.
Ik weet het nog,
dat doet nu zeer,
ze noemden mij ooit een talent.
Nu red ik het nog amper meer,
als amusement.
Van nieuwe schans tot oude sluis,
die pokken show.
En iedereen lacht zich kapot, ik schaam me zo.
Een pak en een lollige bed,
vette happen met pret,
kleinkut uit de muur.
Waarom toch altijd zo plat,
je wordt het zo zat op de lange duur.
Elke avond weer volle zalen,
die je met chagrijn moet betalen.
Hopeloos verdwaald,
zie de ster die allang niet meer straalt.
En
eeuwig zit het je dwars,
ik ga meer in de mars,
ik heb het niet gehaald.