خنده هایت از اصل شیرین ترست فرایم
خنده کال شوق تارو از تنم درارم
کش و معتد شدم ای پادشاه دلم
در عرضیت و هم بمون در آرام
جان تو جان
دل زیبای خوشاب و گل بیا شراره های اشخط به جانا
یه مقل شهای هزار قلب آشق به تو هدیه میدم اصل اشخو دیدم در چشمانت
فانی انده های عقب اصفه زبان ناتر در
شرح روح ساره تو ناه گفتاره تو سردم داره
تو نسیب دل نفازی
سایهی تو دل سهران
تو یه مرغاری نکم یا
تو یه راسانگ در یا
تو خود اشخی و بست تو هوایی تو نفست این جهان بی تو خفست
من که بیره تشنهه مسته چشمانت تو هم آری اشخه تو کشنده است
یه مقل شهای هزار قلب آشق به تو هدیه میدم اصل اشخو دیدم در چشمانت
فانی انده های عقب اصفه زبان ناتر در
شرح روح ساره تو ناه گفتاره تو سردم داره