คืนนั้นมานาน เรียนพ้นวนผ่านแรมเป แต่ฉันยังจําระตรี ให้ตัวฉันมีความรักความฟังใจ อยู่ริมฟังน้ํา น่ารักเพียงอุ่นอุ่นไอชิ้นช่องดาวเปล่าพรางใส จังสุขสดใส ทางเวอางเคยเปรียบภังเผิน ดาวเชยท้องฟ้า แนวฝังนั้นโอบภาระดูดสัญญา ว่ารักชน คําพูดข้อนาน หัวใจฉันดังต้องมนมั่นคล้ายเคลือไปเฉาะกล จึงช้ําตน จนร้องหายความหลังอย่างเตือน ดูเหมือนคนพรอบลมใจจูบนั้นมันเต็มส่วงใด ฝากห้ามรักใครอีกไปนิรอันท่อยังหวับวิว กลัวริว กลัวร้อยจูบร้านเห็นร้อยคอยเตือนจิตฉัน แต่เกรงจูบนั้นมันร้ายแต่จูบคุณยัง ดังลมรําเผยลมจูบห้วนกับดั่งเคย ไม่ละเลยลืมฉันไปจูบคุณคืนนี้ น้าวในฤดีเตียงเดยเป็นเพราะฉันทําเหยื่อเยย คืนนั้นได้เหนื่อยรถจูบ
