ਤੇਰੀ ਜੀ ਦੇਨਾ ਲਗਗੀ ਆਰੀ ਵੇ ਆਤੇ ਕਲ ਛਾਡ਼ਕੇ ਆਮਾਗੀ
ਮੈ ਹਾਤ ਆਂ ਦੇਆ ਹਤਾਂ ਦੇ ਵੇ ਚੇਆਪ ਫਡਾਕੇ ਆਮਾਗੀ
ਪਰ ਜਾਨ ਤੋ ਪੇਲਾ
ਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇ ਖ਼ਤਾਂ ਵਾ
ਵੇ ਤੇਨੁ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਕੁਤਾਂ ਵਾ
ਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇ ਖ਼ਤਾਂ ਵਾ
ਵੇ ਤੇਨੁ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਕੁਤਾਂ ਵਾ
ਮੱਥਾ ਹੀ ਸਾਬ ਹੋਯਾ ਨਾ ਤੁਂ ਕੀ ਰੋਸਾ ਏ ਤਕਦੀਰ ਤੇ
ਸਬ ਮਰਜੀ ਏ ਉਸ ਆਲਾ ਦੇ ਕੀ ਲਜਾਮ ਨਾ ਵਾ ਸਤਬੀਰ ਤੇ
ਮੱਥਾ ਹੀ ਸਾਬ ਹੋਯਾ ਨਾ ਤੁਂ ਕੀ ਰੋਸਾ ਏ ਤਕਦੀਰ ਤੇ
ਸਬ ਮਰਜੀ ਏ ਉਸ ਆਲਾ ਦੇ ਕੀ ਲਜਾਮ ਨਾ ਵਾ ਸਤਬੀਰ ਤੇ
ਬਲਣ ਬਲ ਦੇ ਹੀ ਸਰਾਂ ਦਾ ਕਡੀ ਕੂ ਸੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾ
ਉਦਾ ਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇਖ ਤਾਨਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾ
ਆਜ ਖਾਰਾ ਪਾਣੀ ਡੋਲਨ ਦੇ ਜੇ ਤੇ ਨੂ ਏਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀ ਮੈ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਗੈਆ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਚਦਰਿਆ ਖਬਰ ਨਹੀ
ਆਜ ਖਾਰਾ ਪਾਣੀ ਡੋਲਨ ਦੇ ਜੇ ਤੇ ਨੂ ਏਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀ ਮੈ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਗੈਆ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਚਦਰਿਆ ਖਬਰ ਨਹੀ
ਵੇ ਤੇਰਾ ਕਰਜਾ ਲਾਉਣਾ ਈ ਮੈ ਖੁਸਿਆਂ ਵੇਚ ਤਾਂ ਦਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਤਾਂ ਲਵਾ
ਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਮੈ ਰਜ਼ਕੇ ਵੇਖ ਤਾਂ ਦਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਤਾਂ ਲਵਾ
ਜਿਡੀ ਆਕ ਤੁਂ ਬਾਲ ਗੇਆ ਸੀ ਓ ਚੇ ਸੇਕਣ ਲਗ ਪੀਏ ਤੇ ਨੂ ਦੱਸੁਂ ਗੀ ਆਕ ਆਕ ਤੇਰੀ ਮੈ ਮੀ ਲਿਖਣ ਲਗ ਪੀਏ
