ਤੇਰੀ ਜੀ ਦੇਨਾ ਲਗਗੀ ਆਰੀ ਵੇ ਆਤੇ ਕਲ ਛਾਡ਼ਕੇ ਆਮਾਗੀਮੈ ਹਾਤ ਆਂ ਦੇਆ ਹਤਾਂ ਦੇ ਵੇ ਚੇਆਪ ਫਡਾਕੇ ਆਮਾਗੀਪਰ ਜਾਨ ਤੋ ਪੇਲਾਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇ ਖ਼ਤਾਂ ਵਾਵੇ ਤੇਨੁ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਕੁਤਾਂ ਵਾਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇ ਖ਼ਤਾਂ ਵਾਵੇ ਤੇਨੁ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਕੁਤਾਂ ਵਾਮੱਥਾ ਹੀ ਸਾਬ ਹੋਯਾ ਨਾ ਤੁਂ ਕੀ ਰੋਸਾ ਏ ਤਕਦੀਰ ਤੇਸਬ ਮਰਜੀ ਏ ਉਸ ਆਲਾ ਦੇ ਕੀ ਲਜਾਮ ਨਾ ਵਾ ਸਤਬੀਰ ਤੇਮੱਥਾ ਹੀ ਸਾਬ ਹੋਯਾ ਨਾ ਤੁਂ ਕੀ ਰੋਸਾ ਏ ਤਕਦੀਰ ਤੇਸਬ ਮਰਜੀ ਏ ਉਸ ਆਲਾ ਦੇ ਕੀ ਲਜਾਮ ਨਾ ਵਾ ਸਤਬੀਰ ਤੇਬਲਣ ਬਲ ਦੇ ਹੀ ਸਰਾਂ ਦਾ ਕਡੀ ਕੂ ਸੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾਉਦਾ ਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਨਰਜ ਕੇ ਵੇਖ ਤਾਨਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇ ਏਕ ਤਾਨਵਾਆਜ ਖਾਰਾ ਪਾਣੀ ਡੋਲਨ ਦੇ ਜੇ ਤੇ ਨੂ ਏਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀ ਮੈ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਗੈਆ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਚਦਰਿਆ ਖਬਰ ਨਹੀਆਜ ਖਾਰਾ ਪਾਣੀ ਡੋਲਨ ਦੇ ਜੇ ਤੇ ਨੂ ਏਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀ ਮੈ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਦੀ ਮੱਕ ਗੈਆ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਚਦਰਿਆ ਖਬਰ ਨਹੀਵੇ ਤੇਰਾ ਕਰਜਾ ਲਾਉਣਾ ਈ ਮੈ ਖੁਸਿਆਂ ਵੇਚ ਤਾਂ ਦਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਤਾਂ ਲਵਾਉਦਾਰੇ ਦੋ ਪਲ ਦੇ ਦੇ ਵੇ ਮੈ ਰਜ਼ਕੇ ਵੇਖ ਤਾਂ ਦਵਾ ਵੇ ਤੇ ਨੂ ਖੁਦਾ ਬਣਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਤਾਂ ਲਵਾਜਿਡੀ ਆਕ ਤੁਂ ਬਾਲ ਗੇਆ ਸੀ ਓ ਚੇ ਸੇਕਣ ਲਗ ਪੀਏ ਤੇ ਨੂ ਦੱਸੁਂ ਗੀ ਆਕ ਆਕ ਤੇਰੀ ਮੈ ਮੀ ਲਿਖਣ ਲਗ ਪੀਏ