จ
ากวันนั้นขนาด
มันนานแสนนานที่เราได้แยกทาง
เรื่องราวของเรามันควรจบลงอย่างสวยงาม
เมื่อเราผ่านเดินทางไปเพราะ
คนที่แสงดี
แต่แม้จะนาน
ยังดูเหมือนมีบางอย่างที่ฝังในใจ
ร่งรอยความรักที่เธอได้ทิ้งมันเอาไว้
ไม่เคยทางทาใจสักที
อุ้ย จับแทนเขาทุกครั้งทุกครั้งทุกครั้งที่ยังคงคิดถึงเธอ
ออมกอดเขาจะแน่งเท่าไร ยังอดเหนื่อยถึงเธอไม่ได้
ผิดกับเขากี่ครั้งกี่ครั้งกี่ครั้งที่ยังสอนเธอไว้
แม้จะลึกเท่าไร
ยังอาบน้อนพบเจอกับเธอ
บันคืนในฝัน อาบอิ่งสบปุ่งเหงาของเธอ
ในอ้อมกอดเขา
แม้นานเท่าไรไม่เคยได้พบเธอ
ก่อนไม่เคยเรียนลบเธอไป จนมันทรงจํา
แอบเอาเธอนั้นฟังไว้ในใจ
อยากให้ใจ
อยากให้จริงไหมแค่ได้ฟัง
ใช้เบาในใจ
อยากทําใครเจ็บเช้า
คนที่ควรเถิด แต่ทําไมหัวใจเจ็บ
กว่าจะกลีบกับสุขศาลา
รองให้เธอกลับมา
เข้าใจดีที่ต้องเลิกรา
ไม่ได้อาวอลมีโทษชะตา
เดินมาไกลทุกวันที่ลา
แค่เพียงเสียวนาที
คงได้บางราชี
ยั
งแอบนัดพบเจอกับเธอ
บึงคืนในฝัน
สงสัยที่สุขบางเหงาของเธอ
ไม่อ่อนกอดเขา
แม้นานเท่าไร
ไม่เคยได้พบเธอ
ก็ไม่เคยเรียนลบเธอไป
ถึงความต้องเกิด
แต่เอาเธอนั้นฟังไว้ในใจ
โอ้โห...
จากความทรงจํา
สองตาเขาบางทียังเผลอ
คิดว่าเธอมองฉัน
ได้ยินเสียงเผลอของเธอ
ในใจสามสาม
รู้ดีเราคงไม่มีวันพบเธอ
อาจไม่เคยเลือกหลบเธอไป
จากความทรงจํา
ถ้านั้นฝังไว้ในใจ
