จากวันนั้นขนาดมันนานแสนนานที่เราได้แยกทางเรื่องราวของเรามันควรจบลงอย่างสวยงามเมื่อเราผ่านเดินทางไปเพราะคนที่แสงดีแต่แม้จะนานยังดูเหมือนมีบางอย่างที่ฝังในใจร่งรอยความรักที่เธอได้ทิ้งมันเอาไว้ไม่เคยทางทาใจสักทีอุ้ย จับแทนเขาทุกครั้งทุกครั้งทุกครั้งที่ยังคงคิดถึงเธอออมกอดเขาจะแน่งเท่าไร ยังอดเหนื่อยถึงเธอไม่ได้ผิดกับเขากี่ครั้งกี่ครั้งกี่ครั้งที่ยังสอนเธอไว้แม้จะลึกเท่าไรยังอาบน้อนพบเจอกับเธอบันคืนในฝัน อาบอิ่งสบปุ่งเหงาของเธอในอ้อมกอดเขาแม้นานเท่าไรไม่เคยได้พบเธอก่อนไม่เคยเรียนลบเธอไป จนมันทรงจําแอบเอาเธอนั้นฟังไว้ในใจอยากให้ใจอยากให้จริงไหมแค่ได้ฟังใช้เบาในใจอยากทําใครเจ็บเช้าคนที่ควรเถิด แต่ทําไมหัวใจเจ็บกว่าจะกลีบกับสุขศาลารองให้เธอกลับมาเข้าใจดีที่ต้องเลิกราไม่ได้อาวอลมีโทษชะตาเดินมาไกลทุกวันที่ลาแค่เพียงเสียวนาทีคงได้บางราชียังแอบนัดพบเจอกับเธอบึงคืนในฝันสงสัยที่สุขบางเหงาของเธอไม่อ่อนกอดเขาแม้นานเท่าไรไม่เคยได้พบเธอก็ไม่เคยเรียนลบเธอไปถึงความต้องเกิดแต่เอาเธอนั้นฟังไว้ในใจโอ้โห...จากความทรงจําสองตาเขาบางทียังเผลอคิดว่าเธอมองฉันได้ยินเสียงเผลอของเธอในใจสามสามรู้ดีเราคงไม่มีวันพบเธออาจไม่เคยเลือกหลบเธอไปจากความทรงจําถ้านั้นฝังไว้ในใจ