Ποιος πλάνητης
έχει τα κλείδια σου
Παίρνει την καρδιά σου και για σένα τσεχτά
Όλη η πόλη ξέρει το όνομά σου
Στο λικό νότια σου χαραίτε και γελά
Τόσα φώτα,
τόσες λεωφορεί
Μόνους μου πάλι μόνος σε σένα γυρνάω
Κάπου εκεί κάτω απ' τις κεραίες
Ξέρω πως χνεύεις τόσο γλυκά
Ακούγονται στην άσφαλτο τα βήματα Χαζές εκτροπής και μηνύματα
Μόνοι μας απέναντι στα κύματα Κάθος τρέχουν σαν τρελάδα αυτοκίνητα
Πάνω στον ουρανό με αφήνει σχήματα Μεσά μου αναπάντη τα ερωτήματα
Και εξουθαίνω μέσα στις αισθήματα Λέω όλα εντάξει μα και ρεως πέρνα
Χάνουμε τις μέρες όσες φέρα γυρνά
Σπάμε σε κομμάτια με τα μάτια και νυστά
Μέσα σε μια λούπα που δεν σταμάτα Όλοι μόνοι ψάχνουμε μια αγκαλιά
Όλοι μας ψάχνουμε για νησί ανεμοδερμένη για μια στεριά
Μια στέγη όταν εξορίχει φιλόχυρη όταν καίει ο ήλιος για μια σκιά
Ποιος πλάνητης έχει τα κλείδια σου
Παίρνει την καρδιά σου και για σένα ξενυχτά
Όλοι πολύ ξέρει το όνομά σου
Στην ολικό νότια σου χάνεται και γερά
Τόσα φώτα τόσες λεωφορεί Μαλούζουν πάλι μόνος σε σένα γυρνά
Κάπου εκεί κάτω απ' τις κεραίες Ξέρω πως χνεύεις τόσο δικά
Θα διάσκησα τη γεύμα να ορθώ σε δώ θα με βρεις και άβγη μόνο μετρό
Χαμένο κάτι χρόνια μέσα στον ωκεάνο μόνο σαν τρολός να χω μαγελώ
Θα χαμηλεί να τα συνεφώ να δω να σ' το
πω Ό,τι δώσα χρόνια σου κρατάω κρύφο
Μείνεις και με ρώνεις τα ψάρια απ' όλο
Διβλέπω από μέσα σου σαν να είσαι νερό
Όνειρα γκρίσα κόσμοι από βέτω Σφίλουνε σαν ψέμα μέσα απ' τον κόπλο
Τρέχουμε στα υπόγεια σαν το μέτρο Τόμουν όπου ήθελα να σε ξαναδώ
Ψάχνουμε η αγάπη σε το πιο θόλου
Κλέπτες και αστυνόμοι και εκεί να γυρντώ
Όλοι κουβαλάμε κιόλας πέρα στο βρεύο
Γύρω κάθε σφαίρα σαν ταινίες ρετρό
Ποιος πλάνητης
έχει τα κλείδια σου Παίρνει την καρδιά σου και για σένα ξέχνει χτά
Όλη η πόλη ξέρει το όνομά σου
Στην ολικό νότια σου χάνεται και γελάει
Τόσα φώτα,
τόσες λεωφορεί Μαλούς μου πάλι μόνος σε σένα γυρνώ
Κάπου εκεί κάτω απ' τις χερές Ξέρω πως νεύεις τόσο δικά
Ποιος πλάνητης έχει τα κλείδια σου Παίρνει
την καρδιά σου και για σένα ξέχνει χτά
Όλη η πόλη ξέρει το όνομά σου Στην ολικό νότια σου
χάνεται και γελάει
Τόσα φώτα,
τόσες λεωφορεί Μαλούς μου πάλι μόνος σε σένα γυρνώ
Κάπου εκεί κάτω απ' τις χερές Ξέρω πως νεύεις τόσο δικά
Τόσα φώτα,
τόσες λεωφορεί Μαλούς μου πάλι μόνος σε σένα γυρνώ
Κάπου εκεί κάτω απ' τις χερές Ξέρω πως νεύεις τόσο δικά