کئی وقت دہا تن سال بڑھتی ہے
تیرے در تیل ہوں دہا کھل
تیرے شہر دے بند پتھر مانے
پتھر چلے دا کھل
تیرے شہر دے بند پتھر مانے
پتھر مانے پتھر چلے دا کھل
تیرے شہر دے بند پتھر مانے
پتھر مانے پتھر چلے دا کھل
پانج بیکھ بے ترد فرید تنہیں
تیری قد نلوں دہا کھل
پانی پایا کرنے
اسی تیرے خادم ہے دھر سانے پایا کرنے
کیرے ویلے آسے
کیرے ویلے آسوں مانے
کیرے ویلے آسوں مانے اور دکھائیں شام
کیرے ویلے آسوں مانے اور دکھائیں شام
دکھانو تے پیرے پنگیں
نند نہاں ملو
کیرے ویلے آسوں مانے اور دکھائیں شام
لکھ حاکم پتھر رام اکبر
کیوں اکھیوں سدا ات جائے گا
بے جرم تیری مخلوق حکم
اچھا پتلی وانگ لچائے گا
رہو بے دھا کھنوں تسکیت
نا بچھڑے سجن ملائے گا
راب ہوکے بھی دکھ ساغر دے
افسوس ندا دوبلائے گا
مجھ پر ملتناوے ہوا
رب جے ہائے میرا میرے ترد ودائے
رب میرے دل میرا اکھیاں چھوڑ
باپ مالا چاہے اندر سکونے دے
سکتے گھوٹے میرے قلب و سلام
سکتے گھوٹے میرے قلب و سلام
کیرے لے آسو ماری ماری ماری
جگہ خد آئی بڑے صاحب
ہر آدھی رو مہمان
جدہ کھنوں دیواراں ناغد چھوڑ سو
ہویا ساندل بے کہران
اس پچھے آکن موڑتے زبا ہویا
اتھے کیسی لائی گئی جانے
شدیروں کی تسلاتوں ان موسم
مرے کو چھوڑے عرمان
پہری پاکتیں جداں دادوں پر
اکھی وانے کے نئے سکیں
بطن دیواراں ناغد چھوڑ سو
بطن دیواراں ناغد چھوڑ سو
راہ تیرا تاک تاک خد پجھے کھیل
سکھنے اکھیاں آگاں نئی آرام
سکھنے بیٹنگیں کھننے سکھنے ندلاناں دیواراں
کھننے لیا سوبھاری ملو
گورا ہی ہم
گورا ہی ہم چھکے ہوئے سپرانگ
آ بیٹھے رکھ دی چھاند
حید سانوان دا آدھی سائنگ آر
پھر رکھ بھائی والدین دا
جہاں دادی دا ہاں درباں کٹ کے
کیا ہاتھ پچھلے قدمات
ایک نادا یوں سب آجل میں مل گائے
اس پھڑے سجان گراہ
سوناں دھائی تول
سوناں دھائی تول
خادم اپنے دینی دو یاد بھلائی دھولے
خادم
خادم
خادم
خادم اپنے دینی دو یاد بھلائی دھولے
تیرے میں خاراں تاں گورا ہاں
تیرے میں خاراں تاں گورا ہاں
بچناں فرید کا
کس کا مہارے کس کا مہارے
میرے خاند پھو آتے ہیں بارزنجان
میرے خاند پھو آتے ہیں بارزنجان
میرے خاند پھو آتے ہیں بارزنجان
سکھنے دیرے تیرے
سکھنے دیرے تیرے
نکنہ ہاراں
کیویں دیا سمجھیں
کھونے دیرے
بچناں تے بھالے آن
تنگیں سرکھی
بچناں تے بھالے آن
تنگیں سرکھی
راہ تیراں تاں تک
تک گئیاں آن
تک گئیاں آن
آن تاں تک ہاراں
تک گئیاں آن
آن تاں تک ہاراں
سکھنے دیرے تیرے
سکھنے دیرے آن
تنگیں سرکھی
آن سے پریشان