ਮੈਨ ਖੋਈ ਅਪਨੀ ਲਾਜ ਮੈ ਦੀ ਜੁਂ ਕੇ ਨਾਚ ਆਜ ਕੇ ਭੁਂਗੁਰ ਤੂਟ ਗੈ
ਕੁਛ ਮੇਰੀ ਅਦਾ ਕ ਪਨ ਵੀ ਥਾ ਕੁਛ ਰੂ ਕ ਭੋਲਾ ਪਨ ਵੀ ਥਾ
ਉਸ ਵਾਈ ਮੇਰੀ ਜੰਜੀਰ ਬਨੀ ਬਦ ਨਾਮੀ ਮੇਰੀ ਤਕਦੀਰ ਬਨੀ
ਇਸ ਸੇ ਹਾਰ ਕਹੁ ਯਾ ਜੀਤ ਜਮੀ ਪਰ ਬੀਖਰੇ ਹੇ ਮਨ ਕੇ ਧੀਤ ਕੇ ਭੁਂਗੁਰ ਤੂਟ ਗੈ
ਕੇ ਭੁਂਗੁਰ ਤੂਟ ਗੈ
ਮੈ ਗੀਨ੍ਤੀ ਹੁ ਜੀਸਕੋ ਅਪਨੋ ਮੇ ਵੋ ਰੈਤਾ ਹੇ ਮੇਰੇ ਸਪਨੋ ਮੇ
ਵੋ ਰੈਤਾ ਹੇ ਮੇਰੇ ਸਪਨੋ ਮੇ
ਆਤੋਤ ਮੇ ਏਤੀ ਘਮਰਾਈ ਥਾ ਸਾਮੇ ਦੀਲ ਕਾ ਚੋਰ ਪਡਾ ਗੁਝ ਪਾਉਂ ਪੇ ਏਸਾ ਜੋਰ ਕੇ ਭੁਂਗੁਰ ਤੂਟ ਗੈ
ਕੇ ਭੁਂਗੁਰ ਤੂਟ ਗੈ
ਮੈ ਗਈ ਜੋ ਮੀਲੇ ਸਾਜਨ ਸੇ ਸ਼ੋਲਾ ਸਾ ਉਠਾ ਮੇਰੇ ਮੈਨ ਸੇ
ਸੋਲਾ ਸਾ ਉਠਾ ਮੇਰੇ ਮੈਨ ਸੇ
ਦੀਲ ਪੈਡ ਗਾਯਾ ਤੂ ਪਾਮੋ ਕਾ ਹੁਆ ਹੂਨ ਮੇਰੇ ਅਰੁਮਾਣੋ ਕਾ
ਜਬ ਚਲੀ ਸਜਨ ਕੇ ਗਾਉ ਤੋ ਏਕਾ ਉਲ੍ਝਾ ਮੇਰਾ ਪਾਉ ਕੇ ਘੁਮੁਰ ਤੂਟ ਗਈ
ਮੇਨੇ ਖੋਈ ਅਪਨੀ ਲਾਜ ਮੇ ਛੀ ਛੂਂ ਤੇ ਨਾ ਛੀ ਆਜ ਕੇ ਘੁਮੁਰ ਤੂਟ ਗਈ
