கரிமானத்தே பெண்ணின் கண்ணின் உல்சவம்
கிளிச்சுண்டத்தின் ஏதோ கட்டுத்தேன் கணம்
துடுப்பேருந்த நெஞ்சே தல்நிலாக்குடம்
தணுத்தால் பூதக்கான இருட்டும் கருப்பில்லி
நோபாகை differently ஆல் சுப்ண நுளுகள்
மதம் ஜாப்க்குந்தோ வீண்டும் மதுரைகீристறலgrowth
தீரங்களில் நான் கண்டதொக்கேயும் குடிக்கும்
கருத்தின் கிளக்கம்
கடைக்கான் பிளிக்கல்லே கடைக்கோப்பில்லாம் ஆழு தரும்னே
வெறுதே பிளக்கல்லே வெறும் பட்டாசின் பட்டெல்லாம் மட்டும் நான் தூக்கானே
பாருன்ன கண்ணுகளில் காணுவதில்லே கோபத்தில் நின்னுயரும் கீனாளுங்கள்
ஏறாவில் நீலை நிறையும் உன்மாதத்து
ஆரோரம் காணாத்த லோகம் மேவண்ணு வழிகனில்
நினம் சாலிக்கும் விடலுகள்
அழலுவாய் பந்திக்கும் விரலுகள்
கரிமாரத்தி பெண்ணின் கண்ணின் உலesomeம்
கிνηச்சுண்டத்தின் ஏதோ காட்டுதேன் கணம்
துடுப்பேரும் நெஞ்சி பால்மிலாக்குட ம்
தனுத்தாய் புதக்கான இருட்டின் கருப்பில்amped
அ ஆ வாவெனியான் சுப்ன முழுகள்
மதம் சார்க்குன்னு வீண்டம் மதுர கீதிகள்
இதிரங்களில் நான்க் கண்ட தொக்கியும்
புளிக்கும் வருத்தின் தினக்கம்
காலுக்கில் பியர்த்தாலும் விழுப்பெண்ணுன்னா ஜீவிதம் அல்லே
கலுக்கில் நிலன்னாலும் இவர் காக்குன்னார் எல்லாமே பழகம்
பழகம் பழகம் பழகம்
கத்துன்ன சிந்தகடிலின்னு ஜனிக்கும்
தீருள்ள போர்விளிதன் ஹொம்காரம்மே
ஒரொநாளும் முடறும் சங்கர்ஷத்தில்
ஜன்பங்கள் தேரெட்டு விழும்பி Kathசாபமணிதே
மனம் தீடுந்தும் நெரிகள்
அலசமா yere் சுயமோ கせてக்கும் சினகுகள்
கரைமாநத்தி கெ örியISHிய atención
கினிச்கும் சுர்த்தி ஊன் neolினு ஏதோ காட்டுத்தாய் கண்கனம்
துடுப் பேருன்னும் நிஞ்சில் பால் மிளாக்குடும்
தனுத்தால் புதக்கான இருட்டின் கருப்பில்
ராவாகே நெயான் சொப்ந தூளுகள்
மதம் சா�ுத்தும் தூ வீண்டம் மதுழ கீதுகள்
ஏற்தீரங்களையல் நான் கண்டதுக்கேயும்
உணைக்கின் கருப்பின் திளக்கம்