Λευκά χαρτιά μαύροι κύκλοι
Πρωτεύουσιανοι βγαίνουν για Σεργιάννη
Γιάννη παίρνει να πάρει μα το σπίτι
Ένα λέει δέκα κρύβει
Μα το ξέρει πως τα πέντε πριν μιλήσει
Μάλλον τα είχα καταλάβει ήδη
Υπάξει παπερασμένα ξεχασμένα
Δεν υπάρχουν δεν τα φάω ποτέ
Αν το τρέχουμε μαζί μαζί
Στην τελευταία στροφή θα αντελαπάρουμε
Αφτάσουμε φτάσαμε όλοι μαζί
Όπως όλοι μαζί το παρκάρουμε
Κάτσαμε ήπιαμε φάγαμε
Μια συστήριση το παρακάνουμε
Ακούνε από YouTube και ***
Έχω κουπλεδάρες με link από Dropbox
Δεν το κάνει ο κόπος μα ο τρόπος
Σαν τα session μου στο Hotbox
Τελευταία πίστα με το Big Boss
Και όλα αρχίζουν τα αν και τα μήπως
Δεν πεινάνε αρκετά και είναι απλό
Μεγαλωμένοι αλλιώς δεν με πειθούν
Τα γυαλιστέρα και τα λούσα
Κι αν την έχω πάθει δεν ήταν απευθρούς
Μα απ' ανθρώπους παγαπούσα
Με ξέρεις μύδες κι απονούσα
Ούτε που το συζητούσα
Δεν απεύθυγα τίποτα κι ασχολούν
Με κρατάμε χωπό διαβεντούσα
Δεν τα πίστευες ματάδες
Μες στον κήπο σου ματάδες
Γεμίσαν το τόπο με drones, ελικόπτερα
Και μαυροφορεμένες μανάδες
Αθήνα μου να'μασταν όλοι μαζί
Να ζήσουν τα τσακάλια πως γουστάρουν
Εζητάω από τέτοιους να μη δώσουνε δεκάρα
Αφήνω στο χαρτί μου ευχές
Μα ανεμπές βγες
Στο κεφάλι μια κατάρα
Να'χω δει το τέλος από πριν
Να παλεύω να ξεχάσω την πιο δύνα της φαλιάρα
Γυρνάγαμε μες στην πρωτεύουσα
Πότια ζεστά και δυο μάτια σε γρήγορση
Δεν αλλάξαν πολλά απ' την πρώτη ματιά
Στο πως με αγκαλιάζεις τα είχοσι
Με ρωτάει που το βρήκε σαν πάντα
Και πάντα το'χα πάνω μου πάντα
Στο λαιμό 10 ανθρώπους για μάτια
Πως μετράς τον respect σε καράτια
Γυρνάγαμε μες στην πρωτεύουσα
Πότια ζεστά και δυο μάτια σε γρήγορση
Δεν αλλάξαν πολλά από την πρώτη ματιά
Στο πως με αγκαλιάζεις τα είχοσι
Με ρώταει που το βρήκε σαν πάντα
Και πάντα το'χα πάνω μου πάντα
Στο λαιμό 10 ανθρώπους για μάτια
Πως μετράς τον respect σε καράτια
Δεν θέλω φίλους μου στο τμήμα
Δεν θέλω μπάτσους στη σχολή
Δεν θέλω να έχω τα δικά μου
Θέλω να τα έχουμε μαζί
Δεν θέλω να με ό,τι κάτσει μπρο
Δεν θέλω να με ό,τι βγει
Με ρωτάνε πως αξίζει όλα αυτό
Μα αν τους πόθανε παίρνανε απαγωγή
Ούτε κοβάζω μα ούτε κοπιάζω
Πια που το φέρνω να στολίσω
Δεν έχουμε στείλ μια ζωή σκαμελέτσι
Μα αν παίζει πίτα στο στολίσω
Άλλοι στο δρόμο φωνάζουν συνθήματα
Αρπάζουνε κρυολογήματα
Κι άλλοι στο ψάξιμο μπάσκερ φάρουν
Τσεκάρουνε κρυπτονομίσματα
Λες να βρούνε το δίκιο τους
Τους θυμάμαι σαν χθες να μας λένε
Είστε ποιο νιώσω βλέπω να κάνουν τον πύργο τους
Βλέπω να χάνουν τον ύπνο τους
Μη ρωτάς αν νιώθω τύψεις
Για να φτάσεις να στείλεις την πέτρα απέναντι
Πρέπει πρώτα να δυστύψεις
Μα ποιος θα μας διώξει απ' την πόλη μας
Τους τυσπάνε τα πύρινα λόγια μας
Σαχουλεύουνε τα πορτοφόλια μας
Το γράφω για εμάς και για αυτούς που κοιτάνε στραβά
Τα στραβά μας κεφάλια
Θα την κάνω σαν τον Zester ή τον Chris
Αν δεν προλάβουν να με διώξουν από το Wallace
Γυρνάγαμε μέσα στην πρωτεύουσα
Πόδια ζεστά και δυο μάτια σε γρήγορση
Δεν αλλάξαν πολλά απ' την πρώτη ματιά
Στο πως με αγκαλιάζεις τα ήχοσι
Στο λαιμό δέκα ανθρώπους δια μάτια
Πως μετράς το respect σε καράτσια
Γυρνάγαμε μέσα στην πρωτεύουσα
Πόδια ζεστά και δυο μάτια σε γρήγορση
Δεν αλλάξαν πολλά απ' την πρώτη ματιά
Στο πως με αγκαλιάζεις τα ήχοσι
Με ρωτάει που το βρήκε σαν πάντα
Εγώ πάντα το είχα πάνω μου πάντα
Στο λαιμό δέκα ανθρώπους δια μάτια
Πως μετράς το respect σε καράτσια
