Karanlık çöker
Odanın penceresinden duman tutar
Sıkıntılar gökyüzünde kaybolur sanıyorken
Nefes aldıkça geri döner ki
Panjurlarımı kapattığında farkı yok bir tımarhaneden
Dışarı çıksam aynı, açık hava
Kapalı kutu gibi, gele de bilir bana
Bugün geçer, yarını atlatırım da
Ömrümü bu tabutta harcayamam, yapma
Kızdım, mutluluğu para sandın
Ne kadar bahsedersem bahsediğim aynı
Gece vakti guruldanır karnış
Halime güldüm, ellerim karıncalanır
Aklım ağrır, uykuya dalamam
Hedefim ölü yapamam
Sıcacık yatağımda zamanı seyredalamam
Bu zihniyetimde kalmam
Aynım ayrılacak duvardaki boyada
Özür dilerim ama sana teslim olamam
Bırak, gideyim ait olduğum zamana
Ait olduğum yere
Boşuna yorma beni
Zamanı durdur ya da bırak
Boşver, yaşlanıyorum diyorum
Ne olur anla beni, pencerene bak
Yer etmez hatıraların
Biraz acı, geçmişine yazıp
Dağlara gel diyemem, uzaklara bakma
Pencereni kapat
Kaçma, çekmecene bak
Gereksiz hatıraların
Metan gazı
Gereksiz hatıraların
Geçmişine yazık
Plastik hediyeler, promosyon aşklar
Çekmeceni kapat
Saçma
Sorun yok bebeğim
Sorun yok bebeğim
Hayatın en dibinden en üstüne, tek başına
*