Μουσική
Πέφτενα κάθε βράδυ ένιωθα να μη μυθάνεις
Είχα πολλούς μα δεν μπορούσε να βοηθήσει κανείς
Έχανα πέρα φίλους, κολλητούς μου και συγγενείς
Τώρα αναπνέω πάλι μόνο μέσω της μουσικής
Να ταξιδεύεις θέλω μέσω της δικής μου φωνής
Στο βλέμμα σου ψηλά και κάνω ό,τι γουστάρεις μπορείς
Μετάνιωσα για πολλά, έκανα πολλά
Τα περισσότερα σχήμα και ελάχιστα καλά
Είδα πολλά, είδα τον εαυτό μου να χάνει
Τον έλεγχο συχνά, πυκνά
Έκανα όποιον με αγάπαγε να πονά
Κρατούσα τα κιλά των φίλων μου στο σπίτι
Μα δεν ήμουν έτσι, εγώ είμαι επιστήμονας
Απλά με στυλ ζωής αλήτη
Είχα τα πάντα υγεία φράγκα, ανθρώπου στο πλευρό μου
Μα τον νόσυρο μυαλό μου σκότωνε το εγώ μου
Τόσα χρόνια να πολλούσα, με αφήναν πίσω
Κι όλο γκρεμίζω ό,τι πω απ' την αρχή να χτίσω
Ήθελα να με αγαπούν χωρίς να αγαπήσω
Να έχω σχέση μα και τσούλες να γαμήσω
Ήθελα φράγκα δίχως να προσπαθήσω
Ήθελα καριέρα να χτίσω χωρίς εμάνα φτύσω
Κι αντί να προσπαθώ τον κόσμο να αφυπνήσω
Επέφαινα κάθε βράδυ ένιωθα να μην μυθανείς
Είχα πολλούς μα δεν μπορούσε να βοηθήσει κανείς
Έκανα πέρα φίλους, κολλητούς μου και συγγενείς
Τώρα αναπνέω πάλι μόνο μέσω της μουσικής
Να ταξιδεύεις θέλω μέσω της δικής μου φωνής
Το βλέμμα σου ψηλά και κάνω ό,τι γουστάρεις μπορείς
Η μάνα μου έπλαινε σκαλιά πριν τα καταφέρει
Δεν κοιμόταν ούτε μεσημέρι
Ο πατέρας στον δρόμο για το λαό
Κι εγώ να μεγαλώνω με γιαγιά ντάρτης απ' το βουνό
Είδα φίλους μου να τους φοράνε βραχιόλια για βέρια
Ήταν χειμώνες για μέρα τα πιο καυτά καλοκαίρια
Πάνω στο πιάτο η μύτη μου στο λάπτο πήπει πράσινη η εταιρεία
Να ζητάω έναν κολ της Αλμερία
Ήταν παρελθοντολογία και στεναχώρια
Ήταν φρίκη και κατάθλιψη βαριά απ' τα κοκόρια
Ήταν εκείνα που δεν έζησα καλά
Μα όλα καλά αφού δεν βλέπω τον κόσμο από ψηλά
Τώρα πιάνω τη μόνη και βάζω μπρος
Βγαίνω απ' τα όρια πάλι εκτός
Δέκα ποτάκια κεφάλαιο γεμάτο αυτοχειράζω ιδανικός
Και δεν με γεμίζει κανείς
Τίποτα πια και καμία
Όλα στο νου μου φαντάζουνε μαύρα σαν ρούχα μιας χειράς κηδεία
Όλα μου μοιάζουνε μάταια
Τα μάτια μου άδεια δωμάτια
Καμία επαφή με τον κόσμο τριγύρω
Άγνωστη λέξη εγκράτη
Άξες πάω παντού για τα πάντα
Η τσέπη μου άδεια από φράγκα
Μα θέλω να σύσω τα πάντα στο τέρμα πριν πάω στα δεύτερα άγκα
Πέφτω ένα κάθε βράδυ ένιωθα να μη μυθανείς
Είχα πολλούς μα δεν μπορούσε να βοηθήσει κανείς
Έχανα πέρα φίλους, κολλητούς μου και συγγενείς
Τώρα αναπνέω πάλι μόνο μέσω της μουσικής
Να ταξιδεύεις θέλω μέσω της δικής μου φωνής
Είσ' το βλέμμα σου ψηλά για να κάνω ό,τι γουστάρεις μπορείς