ਕਮਲੀ ਭਾਲੇ ਦੇ ਦਰ ਤੋ ਜੋ ਦੂਰ ਹੋਯਾ, ਕਦੀ ਰਬ ਦੇ ਕਰੀਬ ਨੈ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਮੇਰੇ ਆਕਾ ਦੇ ਦਰ ਦੇ ਟੁਕਡੇ ਖਾਣ ਵਾਲਾ, ਯਾਰੋ ਕਦੀ ਗਰੀਬ ਨੈ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਤੇ ਜਨੂ ਨਾ ਕੋਈ ਦੁਖ ਦੀ ਸਮਜੇ ਆਵੇ, ਓ ਤਾ ਕਦੀ ਤਬੀਬ ਨੈ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਓ ਜਿਦੀ ਕਾਣ ਦੇ ਸੋਣੇ ਦਾ ਹਤ ਵਾਦੇ, ਓ ਦਾ ਮਾਲਾ ਨੇ ਸੀਬ ਨੈ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਓ ਦਾ ਮਾਲਾ ਨੇ ਸੀਬ ਨੈ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ, ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ।
ਸ਼ੈਰ ਮਦੀ ਮੇ ਦੇ ਵਿਚ ਵਸਦਾ ਅਰੀ ਸਾਦਾ ਮੈਮਾਨ।
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ, ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ।
ਅਲਾ ਦਾ ਮੈ ਭੂਬ ਪੀਆਰਾ, ਦੀਦ ਹੈ ਜੀਸ ਦੀ ਰਬਦਾ ਨਜਾਰਾ।
ਅਲਾ ਦਾ ਮੈ ਭੂਬ ਪੀਆਰਾ, ਦੀਦ ਹੈ ਜੀਸ ਦੀ ਰਬਦਾ ਨਜਾਰਾ।
ਓ ਕਸਮ ਫੁਦਾ ਦੀ ਮੇਰਾ ਨਭੀ ਏ ਕੁਲ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਜਾਨ।
ਕਮਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ। ਕਮਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ।
ਹਰ ਖੂਬੀ ਹਰ ਮਰਤਬਾ ਆਲਾ ਸਿਰਤੇ ਤਾਜੀ ਸ਼ੁਫਾਤ ਵਾਲਾ।
ਹਰ ਖੂਬੀ ਹਰ ਮਰਤਬਾ ਆਲਾ ਸਿਰਤੇ ਤਾਜੀ ਸੁਫਾਤ ਵਾਲਾ।
ਓ ਮੋਡੇ ਸਜੀਦਾ ਕਂਬਲ ਕਾਲਾ ਦੋ ਜਗ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ
ਓ ਦੁਸਮਨਾ ਨੁ ਵੀ ਦੇ ਨ ਦੁਆਵਾ ਆਪ ਦੇ ਖੁੱਲਪ ਤੋ ਸਦ ਕੇ ਜਾਵਾ
ਓ ਦੁਸਮਨਾ ਨੁ ਵੀ ਦੇ ਨ ਦੁਆਵਾ ਆਪ ਦੇ ਖੁੱਲਪ ਤੋ ਸਦ ਕੇ ਜਾਵਾ
ਜੀਬਰਾਈਲ ਜੇ ਆਵੀ ਬਰੀਆ ਉਸ ਦਰਦਾ ਦਰਬਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਵਾਨ
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਵਾਨ
ਓ ਜਿਤ ਦੇ ਜਗ ਦੀ ਬਾਵੀ ਜਿਨਾ ਤੇ ਸੋਨਾ ਹੋਗੇਆ ਰਾਜੀ
ਓ ਜਿਤ ਦੇ ਜਗ ਦੀ ਬਾਵੀ thms�ਿਨਾ ਤੇ ਸੋਨਾ ਹੋਗੇਆ ਰਾਜੀ
ਆਕਾ ਦੇ ਕਰਮ ਦੇ ਗਲਮਕਦੀ
ਆਕਾ ਸਾਡਾ ਮਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰੁਬਾਨ
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰੁਬਾਨ
ਤੇ ਜਦੁ ਲਬਾਨੁ ਖੋਲੇ ਸੋਣਾ
ਫੁਲ ਰੈਮਤਿ ਤੇ ਧੋਲੇ ਸੋਣਾ
ਜਦੁ ਲਬਾਨੁ ਖੋਲੇ ਸੋਣਾ
ਫੁਲ ਰੈਮਤਿ ਤੇ ਧੋਲੇ ਸੋਣਾ
ਤੇ ਜੋ ਜੋ ਮੁਂ ਵੀਚੋ ਬੋਲੇ ਸੋਣਾ
ਮਨ ਦਾ ਜਾਵੇ ਕੁਰਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਵਾਨ
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਵਾਨ
ਅਲਮ ਨੱਸਿਰਾ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਾਲਾ
ਸੋਣਾ ਮਾਹੀ ਮਦੀਨੇ ਵਾਲਾ
ਆਲਮ ਨੱਸਿਰਾ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਾਲਾ
ਸੋਣਾ ਮਾਹੀ ਮਦੀਨੇ ਵਾਲਾ
ਹਾਪੀਦ ਯੂਨ ਹੁਬ ਨਭੀਗੀ ਹੈ ਸਾਦਾ
ਇਮਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ
ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ
ਹੋ ਸੇਰ ਮਦੀਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਅਰੀਸ਼ਾਦਾ
ਮੈਮਾਨ ਕਂਬਲੀ ਵਾਲੇ ਤੋ ਮੈ ਕੁਰਬਾਨ