நெடுங்காலம் செப்பிக்குள்ளே உருண்ட நேர்க்கும் முத்துப்போல்என் பின்மை திறந்த நிற்கிறதேதிர காத செப்பி என்னை திரந்து கொள்ள சொல்கிறதாஎன் நெஞ்சும் மரண்ட நிற்கிறதேநான் சிரு குழந்தை என்று நினைத்தேஉன் வருகையினால் வயதரேந்தேஇன்னை மறுபடியும் சிறுப்பிள்ளையாய் செய்வாயாகட்டிலிடும் வெய்யது தொட்டிலிடச் சொன்னாள் சரியா சரியாகட்டிலிடும் வெய்யது தொட்டிலிடச் சொன்னாள் சரியா சரியாகட்டிலில் இருவரும் குழந்தைகளானால் பிழையா பிழையாகாட்சியே என் வாசல் வந்தாய் மெதுவாக கதவைத் திறந்தாய்காட்சியே உன் பெயரை கேட்டேன் காது என் ஜாய்நேச்சு நீ இங்கு இருந்த காட்சியே நீ சொல்வாய் இன்றிசுவாசத்தில் இருந்ததாக சொல்லிச் சென்றாய்
