Het
leven schenkt een grote vriend,
waar jij je blind op kan vertrouwen.
en ook kan zwijgen als het graf.
Ik dacht dat ik zo iemand had,
dat ik mensen hoorde zeggen
al jouw vertrouwen ligt op straat.
Eén die het weet,
die heeft gepraat,
dacht dat je meer was dan een vriend.
Hoe kon ik mij toch zo begissen,
jij hebt die jaren niet verdiend.
Ik deelde al mijn lief en leed,
nu weet ik echt pas wie jij bent.
Als ik dat eerder had geweten,
dan had jij nooit als vriend bestaan.
Dus wist ik snel jou na,
zo dat ik jou voorgoed vergeet.
Geheimen die je van me weet,
wou ik met niemand anders delen.
Ik vond ook dat je zo raad deed,
je sprak steeds minder tegen mij.
En hoe de wereld naar mij kijkt,
dat kan me echt niet zo veel schelen.
Het spel wat jij speelde met mij,
daar vraagt de diefstes naar in mij.
Ik dacht dat je meer was dan een vriend.
Hoe kon ik mij toch zo begissen,
jij hebt die jaren niet verdiend.
Ik deelde al mijn lief en leed,
nu weet ik echt pas wie jij bent.
Als ik dat eerder had geweten,
dan had jij nooit als vriend bestaan.
Dus wist ik snel jou na,
zo dat ik jou voorgoed vergeet.
Nu weet ik echt pas wie jij bent.
Als ik dat eerder had geweten,
dan had jij nooit als vriend bestaan.
Dus wist ik snel jou na,
zo dat ik jou voorgoed vergeet.