जाच लगी न खाले जगावदी तो परते कै दूखी
पंजाच बाइ को मुकी तो सारे तर सुकी
असटे बाइ को चिले कीर कीर
दोक होते आम च बधीर
नको लगन करो भावा तू सुधर लै दुख आम च जीवन मधीर
आर लई कीर कीर आस्टी लगाई अस्टे बाइ को चिले कीर कीर दोक होते आम च बधीर
ਨਕੋ ਲਗਨ ਕੰੋ ਭाਵਾ ਤੂ सुधਰੇ ਲੈ ਗुੁੱਖ ਮਚ ਜੀੂਵਨਾ ਮੱੀਰੇ
ਮੀਨਗੈਰ ਨੱ੍ਖ੾ਵਾ ਲੱੱ੍ਟੀ ਲ�ਤਨ ਬुੱ੍ਕी
ਜੈਸੀ ਬੈੇ ਕੋਮੁੂ੍੕ी ਤੋ ਸੈਰੇ ਤੇ ਸुੱ੍੘ी
ਨੁਸ੍ਟੈ ਘੈਰੈਤੇਚ ਲੈਗ੤ੈ ਪੈਸੈਆਵੈ
ਹलਬੀਲ ਕमचੇ ਲगੁਤੈ ਸੈਸੈਆਵੈ
ਆਤੁਨ ਰੁਦੁਨ ਵੈਲੁਨ ਲੈਗੁਤੈ ਸੈਸੈਆਵੈ
ਤੁलੈ ਸੈਮ੍ਟੋ कर� ਤुਨ फੈਸੈਆवੈ
ਨीचर कर ਵर੍गा ਨुस੍ਟੈ ਘੈਰੈਤੇਗ਼ ਲੈगੁतੈ ਸੈਸੈਆवੈ
हल भिल कमच लगते स्वसावर आतनरुडन वरुन लगते हसावर
तुला संक करन तुन आफ़शावर तु सिंगला आहेश यात आहेश तुलकी
पण जाचि बाये को मुकी तो सारे तरस्ती
चार चाउग मदे जाओ नाही देत दीचा मन मदे काही पन येत
उगच बस्ती या सौंशय या घेत मन बाहर जायाल मन भेत
लगन करने आधी आशीश विचार करन की
जाचि बाये को मुकी तो सारे तरस्ती जाच लगन जाले जगवदी तो पर्ते कै दुखी
मन जाचि बाये को मुकी तो सारे तरस्ती