ਜਮੀਨ ਆਸਮਾਨ ਕਾ ਫਰਕ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਮੈ ਮੈ ਮੀਟੀ ਸਾ ਤੇਰੇ ਮੈ ਆਸਮਾਨ ਕੀ ਚਮਕ ਤੇਰੀ ਮੀਟੀ ਮੀਟੀ ਬਾਤਾ ਮੈ ਜੋ ਜਲ ਕੈ ਨ ਦਾਨੀ ਓਰ ਤੇਰੇ ਮ�
ਮੈ ਤੇ ਆਵੇ ਚਂਦਨ ਸੀ ਮਹਕ ਲਾਗ ਗੋਟਾ ਤੇ ਗੁਲਾਬੇ ਆਰੇ ਪਾਤਾ ਤੇ ਰੁਭਾਵ ਜੈ
ਤੁ ਹਾਸ ਦੇ ਜਨਤਿ ਕਾ ਦੀਦਾਰ ਹੋਜਾ ਹੈ
ਜੇ ਤੇ ਨੀ ਦੋਖਾ ਮੈ ਤੇ ਨੇ ਦੇਖੂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਮੈ ਉਤੇ ਨੀ ਦੋਖਾ ਤੇ ਰੇ ਤੇ ਪਿਆਰ ਹੋਜਾ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਦੋ ਦੋ ਬਜੇ ਤਕ ਆਕ ਖੋਨੀ ਲਾਗ ਤੇ ਰੇ ਜੀਸ ਦੀਨ ਤੇਰੀ ਗੇਲੇ ਆਕ ਚਾਰ ਹੋਜਾ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਬੀਸਤਰ ਪੈ ਰੋਜ ਮੈ ਹੈ ਸੂਸ ਕਰੁ ਤਨੇ ਮੇਰਾ ਤਕ ਆਕ ਤੋ ਲਾਗ ਜਨੂ ਸੀਨਾ ਹੋਏ ਤੇਰਾ
ਜੀਸ ਮੈ ਤੇ ਸੁਣੀ ਤੇਰੀ ਦਡ਼ਕਨ ਮਨੇ ਮੀਲੇ ਦੀਨ ਮੈ ਨਾ ਛੇਨ ਰੇਨ ਜੀਨਾ ਹੋਏ ਮੀਰਾ
ਇਸ ਖੁਟੀ ਤੁਨੀ ਆਮ ਮਨੇ ਮੀਲੀ ਤੁ ਖਰੀ ਤਨੇ ਚਾਂਦ ਕਾਹੁ ਫੂਲ ਕਾਹੁ ਕਾਹੁ ਯਾ ਪਰੀ ਤਨੇ ਆਈਆ ਜੁਡਾਈਆ ਤੇ ਕਰਦੇ ਬਰੀ ਤੇਰੀ ਦੂਰੀ ਮੇਰੇ �
ਦੀਲ ਤੇ ਨਾ ਜਾਵੇਗੀ ਜਰੀ ਦੋਸ ਤੇਰਾ ਕੋ ਨੀ ਜਾਨ ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ ਕਾ ਹੈ ਜੀਨੇ ਦੇਖ ਕੈਨ ਦੀਲ ਬੇਕਰਾਰ ਹੋਜਾ ਹੈ
ਜੀਤਨੀ ਦਾਕਾ ਮੈ ਤਨੇ ਦੇਖੂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਮੈ ਉਤਨੀ ਦਾਕਾ ਤੇਰੀ ਤੇ ਪਿਆਰ ਹੋਜਾ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਦੋ ਦੋ ਬਜੇ ਤਕ ਆਕ ਕੋ ਨੀ ਲਾਗਤੀ ਰੈ ਜੀਸ ਦੀਤ ਤੇੑਰੀ ਗੈਲੇ ਆਤ਼ ਹੈ
ਹੇਸ ਤੇ ਨੇ ਭੀ ਦੇਖੋ ਅਬ ਕੁਝ ਜਾਦਾ ਹੋਰਾ ਮੈ ਨੇ ਕਹਾ ਨਾ ਆ ਲੋਵ ਯੂ
ਮੇਰੀ ਹੈਸਿਯਤ ਕੁਣੀ ਤੇ ਨੇ ਦੇਖਨੇ ਕੀ ਭੀ ਦੇਖ ਤੇ ਨੇ ਪਾਣ ਕੇ ਮੈ ਸਪਨੇ ਬੁਣੂ ਲਗ ਗੈ ਪਰੀਆ ਤੇ ਹੁਸਨ ਚੁਰਾਯਾ ਹੈ ਤੇ ਨੇ ਚਾਂਦ ਧੋਰਾ �
ਤੇਰੀ ਮੈ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣੂ ਹੁੰ ਤੇਰੀ ਹੋ ਜਾਕਰਾ ਮਾਤ ਮੈ ਮੀਲੇ ਤੇਰਾ ਸਾਤ ਮੈ ਨੇ ਪਿਆਰ ਕੀ ਜਮਾਤ ਜੋ ਪਢਾ ਦੇਵੇ ਤੁ
ਬਜੇ ਪੱਕ ਆਕ ਕੋ ਨੀ ਲਾਗ ਤੀ ਰੈ ਜੇ ਸੇ ਦੀਨ ਤੇਰੀ ਗੈਲੇ ਆਕ ਚਾਰ ਹੋ ਜਾਕੈ