Ξανά σαν κόκκινο μπαλόνι που πετάει
ανάμεσα στου κόσμου τις βλαστήμιες
σαν το μεθυσμένο που γελάει
μονάχος του στην πλώρη βαποριού
κοιτάζοντας να φεύγουν τους αφρούς
Ξανά σαν άρρωστο σκυλί που ξεψυχάει
ανάμεσα σε ωραίες δεσποινίδες
σαν το ξεχασμένο που χτυπάει
με πέτρες στα παράθυρα σπιτιού
εκεί που ξέρει πως δεν έχει πια γνωστούς
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ξανά σαν λέξη το σίδα που παραφυλάει
να βρει μια θέση σε γελίες ιστορίες
σαν το φυλακισμένο που τρυπάει
υπόκοφα το τείχο του κελιού
για να βρει πάλι τους θρόμους αδιαρνούς
Ξανά σαν άστερα εκεί που κατρακυλάει
ανάμεσα σε ακίνητους πλανήδες
σαν το μάγο που πιστά τα ακολουθάει
ή σαν να βρει τη φάτνη του Χριστού
ενώ το ξέρει πως δεν έχει πια Χριστούς
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ξανά σαν κείνο που κανείς δεν το κρατάει
στις ίδιες τις χάρες, στις ίδιες λύπες
σαν εκείνο που ξαναγυρνάει
εκεί που άλλο δεν έχει δρόμο γύρισμου
γιατί ποτέ δεν έχει ο δρόμος γυρισμούς
Ξανά σαν κείνο που ότι αρχίσει το χαλάει
και παίρνει το φεγγάρι τις αχτίνες
στους άλλους να φωτίσει το τραβάι
και κρεμασμένος από το φως του φεγγαριού
βλέπει τους άλλους να μπαίνουν σκοτεινοί
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά, Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου
Ζαραδιά του Ζου