Een chatty houten kist uit Yogyakarta, die reisde heel het leven met ons mee.
Een chatty houten kist uit Yogyakarta, herinneringen voor ons alle twee.
Een kist met daarin allerhande dingen, de geur van kamver komt je tegemoet.
Een kist vol weemoed en herinneringen, een kist die je maar zelden opendoet.
Robbie's matrozenpakje zonder knopen, een uitgesneden doos van klapperdop.
Getembelde bantal en goelingslopen, een broertje La Namonyet zijn handsop.
Een oma's mooiste jurk vol zwarte gitten, haar jogja zilverkapstel zonder kam.
Een kettingtje van grijze Jolly Pitten, een bloes met moesjes eigen monograaf.
Een chatty houten kist uit Yogyakarta, die reisde heel het leven met ons mee.
Een chatty houten kist uit Yogyakarta, herinneringen voor ons alle twee.
Op paadjes stroop een helm alleen wat vlekjes, al jaren ongebruikt, gebrek aan zon.
Zijn jas toetoep met veel roestige plekjes, nog uit de tijd dat paadje pas begon.
Een kantenkleed eens mooi maar nu versleten, en baddeklappen keins van Tante Jeanne.
Verteerd, verkleurd, vergeeld en ook vergeten, het weefsel in die jaren haast vergaan.
Een chatty houten kist uit Yogyakarta, die reisde heel het leven met ons mee.
Een chatty houten kist uit Yogyakarta, herinneringen voor ons alle twee.
Een kist met daarin allerhande dingen, de geur van kam verkomt je tegemoet.
Een kist vol weemoed en herinneringen, een kist die je maar zelden opendoet.