Я спразен без тебе,
Сапог стоит накрыве,
Какой я сад годиниве.
Знам, тяжкое,
Далеку весино твой,
Но дай насмевни се,
Важно живи, здрави сме.
Овой живота кофе, Не знаеш, кай те води твой,
Затоа дай радувай се, Секогаш, когаш сме заедно.
Овой живота кофе, Синий татко те раздели,
Но срца та за секогаш, Те останат стоени.
Рассвета лели пите,
Подмарку куле,
А душа вакопне За град от подкулите.
Знам, тяжкое,
Далеку от рода свой,
Биди ми здрав и жив,
Тамуе, ка сметон твой.
Овой живота кофе, Не знаеш, кай те води твой,
Затоа дай радувай се, Секогаш, когаш сме заедно.
Овой живота кофе, Синий татко те раздели,
Но срца та за секогаш, Те останат стоени.
Овой живота кофе, Не знаешь, кай те води твой,
Затоа дай радувай се, Секогаш, когаш сме заедно.
Секогаш, когаш, те останат стоени.