But luckily there were always more of them than I. Á akkur reyrið voru alltaf fleiðrið segrið en ég,
I became friends,
I became friends,
ég hælpit með,
in the town of Koeppla í Koeppla by,
I reykjaví gekk ég mína gungu.
Á saugdarn krókilinn á pils og kóki
Í að mátt fekk ekkið kál.
Í reykjaví veifað í frér rungu.
Þá kom ég heim að tómum grunnunum.
Það var ekki neitt að hafa ekki einu sinni öskutunum.
Á beru fyrði var ég bara byrð á öllum þar
en þar ég var.
Á borðeiri kjött í betur kettu.
Hitsubitafjökk í holjansvitur teikavei.
Á herkil segi á mellraka slettu.
Sett upp grettu.
Koms og hingað heim að tómum kókunnum.
Það var ekki neitt að friðta að þú var alveg reynt í svefbrókunnum.
Í hvera gerði við þáttu.
Gerði var heits her á verð á móti mér.
Fyrr var það sér.
Á kvams tánga bögð fram báða vanga.
Góm á krásum var víst.
Hil á gásum þar og hér.
Það kænta mér.
Frá ráng gás á svangur
reyndað ganga.
En svo kom ég hit
að tómum höllunum.
Ég kom og hitt engann ekki einu sýni jón á höllunum.
Ég var eitt nóg utan gata en þátti mig að færa tröllunum.