Inga lite mor på hand, kvernig kong skar en mol
Og kvea dei små visorna om jord, soliv og sol
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena
Og alle kongens sveina vart kalla for sin dråt
Kvenn var det no som leika den veneharpes låt
Tilsvare kongens drengjer med harpa har få gjet
Det er o Inga lite mor som syngs og vent og lett
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor
Den unga og den vena
Hun kom seg til kongshallet i sko for å finne gang
Med hjertebank i bringa, det bar for kongen fram
Aldri nokon kunde
For kongen Vesle Inga i dag du kvea skal
Til løn gjev han det klea som jomfru i sin hall
Takk store kongens gåve og ære fulle og få
Mens ut og sakna ingens eg månde kle ifrå
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena
Men stoltinga lite mor, din sommerkongen få
Om så hans konge kruna skal med på kjøpet gå
Gullstasen din du spare, du unge dyre drått
Stoltinga berre syng i sitt eige konges låt
Så høyre tor mitt siste, eg byr det brudelin
Det er den unge kongen som sjøl må verta din
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena
Men då må kongen vita, han ikkje skjemmer starve
For eg er kongedotter og han sitter i mi arve
Og det var viksle, veitsle og sången auka på
Og har ikkje nøst deg slutta, så vare det ennå
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena
Aldri nokon kunde kvea som mor lite mor, den unga og den vena