Doña Constanza salió de España para Coimbra,
a doña Inés le acompanhaba
a súa mellor tama e amiga.
Don Pedro salió al encuentro con sú corta a recibirla,
e de Inés quedou prendado,
nunca viu a molle máis linda.
Doña Constanza de pena que por o rei se moría,
e por doña Inés
daba sú alma e sú vida.
Doña Constanza moría e Portugal que sabía.
A pena que ela matou, a morte de Inés de Castro,
o pobo entero pediu.
A condenaron a morte, a condena se cumpliu,
e ao rei Don Pedro deixou vivendo sen corazón.
recorder
art and composition
EFE Capsule
Para Portugal o pobo pedía a vos
O rei busca a venganza do amor que foi a súa vida
Consumía a pena,
non tuvo noite *** dia
E sem descanso buscaba a que le quito a vida
E por fin Inés de Castro en el Palacio Real
Foi proclamada reina del reino de Portugal
Doña Costanza moría e Portugal que sabía
La pena que l'amador,
la muerte de Inés de Castro
O pobo entero pedía,
la condenaron a morte A condena se cumplió
Y al rei Don Pedro dejaron viviendo sin corazón
Viviendo sin corazón