Stundum stend ég sjálfað mig af þvíAð fá hugmyndis væri nýLóknar þýr býngsæta góðan staðFáinn teksta brotaGuðnað blættKanski er það að áður vallRæði ljúði stekkið verið að þaðEngtveit semur svost eitthvað góðÞað gæði hann bróð síðan við allt og vonÞetta er máðurÞetta er máðurÞetta er máðurÞetta er máðurÞað ég sverFóru flestir samdið handjað sérEins og húð flúbar ég þá með ristEftir málinn alltum hans og veistÞað veit sá sem allt í heimi veistHvað ég har maður þau bróst með heimHvað ég har maður þá uttönt mérSenn ég soyr og lagið sáttu þáAð fina ylmin er þú gengur hjáAð fina ylmin er þú gengur hjáAð fina ylmin er þú gengur hjáTrú skáld að gefja bjargafingafAð fina ylmin er þú gengur hjáÞú skáld að gef ég að bjarga migOg blйóttu að dagla að ég verða vel ondað fá flætt í stjérHveittuðum þín er stráað dagittinni verðar náÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóAldrei hef ég dökkin eitt í láÞví tími líður fljóSjálf dann feimin við að vera frjóÞví tími líður fljóSjálft á flæðir eilum fjara rúÞví tími líður fljóÞað fjurinn blástur í góðÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞví tími líður fljóÞað fjurinn blástur í góðÞví tími líður fljóÞví tísi sparinnÞví f roturindÞví tísi sinniÞví tísi inræðnaÞví tísi barGengur hjálp, finn að ég neina þú, gengur hjálp, finn að ég neina þú, gengur hjálp.