Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου καθαστροφή και εικοσίαδια μάτια
Μίλα μου και δώσ' μου ζωή, κακώς ανάσανα Πετάω πάνω από μια έρημη γη
Κυκλοφορείς μέσα στην πόλη με το βλέμμα που σκοτώνει Πυροβόλησε τους κάποιον δολοφόνο, κρύβουν όλοι
Κλεισμένος στο σαλεμένο ψυχόν το κάστρο Λέγανε είχα άστρο, τώρα βλέπω μόνο άσπρο
Και αυτοί οι τέσσερις στίχοι γκλίνουν συνέχεια Κάποιες φορές νομίζω πως μπορώ να δω από μέσα
Υπάρχει ένα παράθυρο και όταν το ανοίγω Νομίζω βλέπω μέσα στο μυαλό μου και το κλείνω
Αγκώ τους φίλους μου στα δίπλα να δω μάτια Χαμογελάω και λέω πως άξιζε η προσπάθεια
Κράτησα ότι άξιζε, τα λάμπα μοιάζουν μάταια Μοιράζουν την αγάπη τους σαν τα φυλάδια
Έτσι σε μάθανε και έτσι συμπεριφέρεσαι Είσαι αράσια ψυχική και μεταφέρεσαι
Κρύβεσαι από τις ευθύνες σου λες και δεν φαίνεσαι Γίνεσαι σιγά σιγά όλα αυτά που εσύ συγχαίνεσαι
Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου κατεστροφή και 20 άδεια μάτια
Μίλα μου και δώσ' μου ζωή, κάπως ανάσανα Πετάω πάνω από μια έρημη γη
Τα λιάσεις βλέπεις σου τι ψάχνεις να βρεις Άλλο ένα βράδυ στο σπηριό του τόπος να μην τρελαθείς
Λογικό, καταραμένε και είναι τους πάντα στο χάσιμο Πες μου ένα κομμάτι που να έχεις σωστό το πάσιμο
Ισχάσαι και ξύπνα μην κοιμάσαι οι πλεκτανείς Εσύ την άγνοιά σου να φοβάσαι
Μάθε κανέναν μην λυπάσαι και η κοπάνα τους κάνε τη διαφορά Μην ακολουθείς τα χθάρια τους
Μαύρα φεγγάρια, ασώρτη με τα μάτια μου Σαν την ψυχή μου όπως και τα κομμάτια μου
Κατά θλίψη και σπάει Ίσως και γι' αυτό τίποτα πια δεν με ακουμπάει
Να φύγω από σένα, δεν γίνεται προσπάθησα Είσαι μάγισσα, τα μάτια σου αγάπησα
Είσαι θάλασσα, πουναζέ μου ορίζοντα Μας χωρίσαν για να μην βλέπουμε τα χρώματα
Και δεν έχω αναμνήσεις, μόνο αρώματα Στην μυρωδιά σου ξεθάβουνε τα παπλώματα
Και δεν με νοιάζουν θάλασσα μου όλα τα κύματα Φτάνει να χάθω μέσα σου ως τα ξημερώματα
Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου καταστροφή και είκοσι άδεια μάτια
Μίλα μου και δώσ μου ζώη, καθώς ανασανά Βετάω πάνω από μια έρημη γη
Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου καταστροφή και είκοσι άδεια μάτια
Μίλα μου και δώσ μου ζώη, καθώς ανασανά Βετάω πάνω από μια έρημη γη
Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου κατεστροφή και είκοσι άδεια μάτια
Μίλα μου και δώσ μου ζωή, καθώς ανασανά Βετάω πάνω από μια έρημη γη
Μέσα στην πόλη των αγγέλων τα παράξενα Καρφωμένη πάνω σου κατεστροφή και είκοσι άδεια μάτια
Μίλα μου και δώσ μου ζωή, καθώς ανασανά Βετάω πάνω από μια έρημη γη