Στόμα κλειστό,
η γλώσσα δε μένει
Τα μάτια ύγρα,
ένα δάκρυ που μένει
Βλέπω τόσα πολλά,
μα κανείς δε με ξέρει
Και τόσο μα λίγα,
τόσα που υποφέρει
Στο κενό μια βουτιά, σε νερό που κοχλάς
Η αδική σου ματιά,
όλα γύρω τα αλλάζει
Σε θυμάμαι να λες,
πόση αγάπη κερδίζεις
Στο τεχνίδι αυτό,
που το πάθος κεντρίζει
Τι κι αν φανώ εγώ,
σημασία δεν έχει μου Αρκεί η στιγμή,
που σε σένα νε τρέχει
Με το στόμα στεχνώ,
και με μάτια που καίνε Τους ακούω να γελούν,
και για σένα να λένε
Στο κενό μια βουτιά,
σε νερό που κοχλάς Η αδική σου ματιά,
όλα γύρω τα αλλάζει
Σε θυμάμαι να λες,
πόση αγάπη κερδίζεις Στο τεχνίδι αυτό,
που το πάθος κεντρίζει
Στο κενό μια βουτιά,
σε νερό που κοχλάς Η αδική σου ματιά,
όλα γύρω τα αλλάζει
Σε θυμάμαι να λες,
πόση αγάπη κερδίζεις Στο τεχνίδι αυτό,
που το πάθος κεντρίζει
Μην
τυχόν με ζηλέψουν,
στο παιχνίδι των δυο Πώς αυτοί να χωρέσουν