वासाई दिला वा
वा नजाकत बाद यारा
चरया खबर बुद्ध।
इन मुझे खुशी जे मौके ते तो मुझ चोला तो आई।
बस ये मिठी ग्यालियूं बन पुछ।
मुझी बस दिल ते ज़का गुजरी आवा मुखए ही खबर आई।
तू भनी खुशी उँ कर।
बागी मुझो नसी मुझ साँ।
इन मुझे खुशी जे मौके ते तो मुझ मिठा चोला तो आई।
अव खुशीयान में दुपडापान थी जिकापड़न में मापान थी।
एकी मुर्ग आहे किंजे चपण ते तो तारो वगोद थो बातो।
ये गाल न पुछ तू मूखा मिठी बस मूले कयामत अची वै।
तू पाई भले वनि गाड़ा लठा भुजी कंद में सोन जगो गट्डा।
मात मिठी में आहे तुटी बस मुझी तमें भल मची वै।
ये गाल न पुछ तू मूखा मिठी बस मूले कयामत अची वै।
दिल्ले वजी कर जानी तू नेख तम चिड़ा मिलन दासो।
लावनावड़ा अले चड़ा मिलन दासो।
दिल्ले वजी कर जानी तू नेख तम चिड़ा मिलन दासो।
जिन्दगी जी पेरी कुछी साप मलाई वठू मिठा।
साप मलाई वठू मिठा।
अची मेहनी ला मुझे हगधन तेरस मुझा कीतो जातो।
नमुझे खुशी जे मुके तेरस मुझा मिठा थो लातो।
आओ खुशी नमेद बढा पा नती अज कपड़न मेद पमापा नती।
नगी मुर्त आहे तुझे चपन तेरस कारवा गोचो पातो।
नमुझे खुशी जे मुके तेरस मुझा मिठा थो लातो।
या गाल न पुछ तुमों का मिठी बत मुला किया मत अची वै।
या गाल न पुछ तुमों का मिठी बत मुला किया मत अची वै।
शादी जाता दोल वजन तीयता दिल में चूर लगन।
शादी जाता दोल वजन तीयता दिल में चूर लगन।
तीयता दिल में चूर लगन।
व्यादिल मुझी जादे दकी पर तुटन कावई आहवट।
या गाल न पुछ तुमों का मिठी बत मुला किया मत अची वै।
रोई तो प्योराई चंद तूं तो संजदाई न कैयमूं
रोई तो प्योराई चंद तूं तो संजदाई न कैयमूं
तो सामूं जूबटी दिल्यूं सत्व जन्यों तूं मेड कर्यूं
मा पोती रखा तुझे पेरन तेडस ओडर के दो बजना तोआ
तीया गाल न पुछतो मू का मिठी बत मूला किया मत अची वै।
तूं पाई भले मन गाडा लटाविजी कंद में सोन जगो गटा
मात मिठी में आहे चुटी बत मू जित में पिल मची वै।
तीया गाल न पुछतो मू का मिठी बत मूला किया मत अची वै।
नमूझे खुशी जे मोके तेडस मू मिठा छोला तो खुशी नमे थुपडा पान थी
जिकापड़न में मापान थी खिमुर्ग आहे तुझे चपन तेडस कारवा गो छोपा तो