ਹੋਣੇ ਹਾਰੇ ਬਲੇ ਵਾਨੇ ਜਗਤ ਮੇ ਰੋਕ ਸੇ ਕੇ ਨਾ ਕੋਈ ਬੁਆ ਵੈ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟ ਨੀ ਜੈ ਸੀ ਜੇ ਸੀ ਨੇ ਕੋਈ ਬੁਆ
ਹੋਣੇ ਹਾਰੇ ਬਲੇ ਵਾਨੇ ਜਗਤ ਮੇ ਰੋਕ ਸੇ ਕੇ ਨਾ ਕੋਈ ਬੁਆ ਵੈ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟ ਨੀ ਜੈ ਸੀ ਜੇ ਸੀ ਜੇ ਨੇ ਕੋਈ ਬੁਆ
ਕੇਰੋ ਪਣ਼ਦਲ ਭਾਈ ਭਾਈ ਮੇ ਇੱਨੇ ਲਡਾ ਵਨੇ ਕਭੀ ਆਯਾ
ਧ੍ਰਾਮ ਰਾਂ
ਜੀ ਓ ਰੇ ਤੁਰੀ ਓ ਧਨ ਮੈ ਬੈਰਵਾਡਾ ਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਇਤਨਾ ਨਰ ਸਂਗਾ ਰੇ ਮੋਤੀ ਕੀ ਬੇਕਡਾ ਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਇਨ ਦੋਨੋ ਕੇ ਬੀਚੇ ਬਤਾ ਮੈ ਬੈਰਵਾਡਾ ਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਮੇਰਾ ਇਸ ਮੈ ਤੋ ਸੇ ਨੈ ਸੇ ਮੇਰਾ ਇਸ ਮੈ ਤੋ ਸੇ ਨੈ ਸੇ
ਛੋਂ ਕਰਕੀ ਬਦ ਗੋਈ ਬੁਆ ਵੈ ਸੀ ਉਸ ਨੈ ਪਡੇ ਖਾਟਿਨੀ ਜੈ ਸੀ ਜੀ ਸੀ ਨੈ ਗੋਈ ਬੁਆ
ਦੋਨਾ ਉਸ ਤਾ ਕਾ ਮੁਦਾ ਸੇ ਮੇਲ ਮੀ ਲਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਸਮਤਾ ਕੀ ਗੁਰੁ ਸਨ ਮੇ ਫੂਟੀ ਕੇ ਛੋਰ ਖੀ ਲਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਬਾਲਕ ਪਣ ਮੈ ਭੀ ਮੇ ਬਲੀ ਤੋ ਜੈਰ ਕੀ ਲਾਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਹੱੱਨਾਪੁਰ ਕੇ ਦਰਬਾਰੋ ਮੈ ਜੁਆ ਖੀ ਲਾਵਣ ਕਵੀ ਆਯਾ
ਜੀਸਕੇ ਕਾਰਣ ਭਾਰੀ ਸਭਾ ਮੈ ਬੈਂ ਜ੍ਰੋਪੀ ਦੀ ਰੋਈ ਬੁਆ
ਵੈਸੀ ਕੁਸਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟਲੀ ਜੈਸੀ ਜੀਸਨੇ ਭੋਈ ਬੁਆ
ਦ੍ਰਮਰਾਜ ਕਾ ਪਰਵੇ ਤਾਵੇ ਭੀ ਦੁਰੀਓਦ ਨੇ ਠੁਕਰਾਯਾ
ਮੇਰਾ ਭੀ ਅਪਮਾ ਨੇ ਕੀਆ ਥਾ ਕੋਈ ਰੋਕ ਨੈ ਪਾਵੇ
ਬੱਰੀ ਸਾਭਾ ਮੇਂ ਤੁਰੀਓਦਨ ਕੋ ਨੇ ਕੀਸੀ ਨੇ ਸਮਜਾਯਾ
ਜੈਸਾ ਗਾਯਾ ਹੱਤਨਾਪੁਰ ਮੇਂ ਖਾਲੀ ਹਾਤ ਚਲਾਆਯਾ
ਗੈਰੋ ਕੇ ਚਾਕਰ ਮੇਂ ਪਡ਼ਕੇ ਲਾ ਸਾਨਾ ਸਵ ਕੋਈ ਬੁਆ
ਵੈਸੀ ਕੁਸਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟਿਨੀ ਜੈਸੀ ਜੇਸਨੇ ਕੋਈ ਬੁਆ
ਵੁਣਾ ਥੈ ਸੋ ਹੋਂ ਹੀ ਗਈਆ ਯਬ ਰੋਵਣੇ ਸੇ ਕਿਆ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਦੀਰਜ ਦਾਰ ਤ੍ਹਾ ਸਲੀ ਕਰਤਨ ਧੋਣੇ ਸੇ ਕਿਆ ਹੋਤਾ
ਜੱਨੇ ਸੇ ਕੇ ਹੋਤਾ ਹੇ ਨਾ ਹਕ ਸਰਪੇ ਵੀਪਤ ਭਰੇ ਦੁਖ ਜੱਨੇ ਸੇ ਕੇ ਹੋਤਾ ਹੇ
ਕੇ ਲੱਸਮਨ ਸੀਂ ਲਗੀ ਕਾਡ ਮਾ ਨਾ ਜਾਵੇ ਗੀ ਦੋਈ ਗੁਆ ਵੈ ਸੀ ਕੁਸਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟਿਨੀ ਜੈ ਸੀ ਜੇ ਜੇ ਨੇ ਭੋਈ ਗੁਆ
ਮਾ ਰੇ ਬਲਵਾਨ ਜਗਤ ਮੇ ਰੋਕ ਸਕੇ ਨਾ ਕੋਈ ਗੁਆ ਵੈ ਸੀ ਕੁਸਨੇ ਪਡੇ ਕਾਟਿਨੀ ਜੈ ਸੀ ਜੇ ਜੇ ਨੇ ਕੋਈ ਗੁਆ