Kromme Oudje
Toen ze in haar jonge jaren zelf best sjouwen kon
Toen haar jonge blonde haren glansden in de zon
Stonden jongelui in scharen wachtend bij de bron
En ze riepen
Liefje, priep armade liefje
Kom wij dragen graag jouw zware emmer van de bron
Tot aan mijn ton
Tot aan jouw ton
Ik wil graag jouw emmer dragen, geef mij gerust
Maar in ruil wil ik dan vragen dat je mij eens kust
Zelfs al raak ik vroeger mijn dagen altijd uitgeblust
En met rode wangen zei ze ga je gaan
En na het sjouwen en het dragen riep ze wel bewust
Nee, niks gekust
Wat niks gekust?
Nee, niks gekust
Ait
Ja, ja
Mannen die naar meisjes talen kennen geen pardon
En als ze jouw emmer halen van de verre bron
Moet je ze content vertalen bij de waterton
Al te vaak verbanden gingen alle man
En naar de andere nachten gaan wachten in de zon
Daar bij de bron
Daar bij de bron
Nu haar stromme knieën knikken en ze niet meer kan
Kan ze zich er niet in schikken, dat nu elke man
Haar had schouwen en had stikken, maar wat wil ze dan?
Zonder medelijden, zeggen jonge meiden
Toen ze nog maar had te kicken, loof ze tot de man
Dat heb je ervan, dat heb je ervan
Daarom meisjes van vandaag, leg het listig aan
Wees met kussen niet te traag, laat de man begaan
Al wat je belooft vandaag, niet tot morgen aan
Niet die keuze kunsten, schenk toch al je gunsten
Nu je jong bent, schouwt men graag voor jou af en aan
Straks is het gedaan
Straks is het gedaan
Straks is het gedaan
Straks is het gedaan