Var altid fødd på bra i ombensjøn, da har han fyrt sine mønner
Eg veit inte lyken min, og ufødd så er han mellem nå
Det mynge nøg han kunde kanskje gjorde
Til de som svar av små drønge, han var så støg i måle
Eg veit om en havringshjelpe, som vrir blodtore ståle
Det mynge nøg han kunde kanskje gjorde
Og sånn er hesten på temingen, når du han på veggen møter
Han er som ormen, jeg er ugod å sjå, og elden når nasen frøser
Det mynge nøg han kunde kanskje gjorde
Trondheim



Tror du på noe hemmelig, eg vil innså lagt av deg fara
Nå skal du renne fjellene, som drønge lokaler bare snara
Det mynge nøg han kunne kanskje gjorde
Skulle du renne fjellene, som drønge lokaler bare snara
Då skulle du stå hatt ved meg, kjære konge, og sjå på skudden vanfara
Det mynge nøg han kunne kanskje gjorde
Og timingen renner snara fjellet, og skyet spreir på snor
Han treiv i kongens aks, løppet inn, så nasen gruvla i mor
Det mynge nøg han kunde kanskje gjorde
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Det mynge nøg han kunne kunde
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa