Þegar desember á dýnur, þegar dægur kórin stýnur,
þegar heimsmynd okkar hrinur og við hvergi finnum skjól,
þá við bljú á knéin krjúpum og við kálum nokkrum rjúpum.
Í sigur heiminn hjúpum og höldum enn einn jól.
Já, kveikjum nú á kertunum og kynjum lólatertunum
og játum að, að jólinn erum að einið.
Belum allt úr búðunum og brettum með árúðunum
og játum það, að jólinn erum að einið.
Þegar út í myrkrið mestir, þegar mæðun legast flestir,
þegar langsamlega bestir.
Þeim sem búð, þá við stígum upp á stóla
og við ströyum blá að kjóla.
Lóksam gleði allir góla, því það gætu komið jól.
Já, og skellum nú upp skröytinu
og skrúðum um því töytinu
og játum að, að jólinn erum að einið.
Reysum kreditkórtimaginum
og kickun matnum sortfinum
og játum þess að jólinn erum að einið.
Der ب Kiaðidí 동áð eyes
Þeir viðsendur morgun og allt er svo ferlega forrvaskan.
Það er það, það er það, það er það.
Það er það, það er það, það er það.
Það er það, það er það.
Það er það, það er það, það er það.