กะหลุงเจือคํา
ความหวานที่ไอ้เคยบอก
บ่หู้ว่าหลอกคิดว่าจากใจ
ได้ฟังถอยคํายิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ว่าคนที่ใช่ของไอ้นั่นคือตัวเรา
นั้นต้องไกลห่าง
หากมาจืดจาง ม่อเหมือนคือเก่า
อายไปมีคนที่ไกลกว่าเรา
ตําแหน่งของเขา
มาแทนที่คนที่ใช่
ก็เปลี่ยนทาง
ก็เจ็บเสียจังความหวังพังราบ
ไอ้คงไม่ทราบว่าน้องใจพัง
คนที่คลายใจกลายเป็นคนจาง
เพราะไอ้คนกลางวางตัวให้เขามาแทน
คนที่ใช่กว่าจึงกลายเป็นเขา
คนที่ต้องเศร้า
กลายเป็นเราไปได้
คนที่ใช่กว่าคนที่ไกลกว่า อายจึงวนไหว
แค่ลมผัดผ่านผลิวไกล
หัวใจอายกลอบเปลี่ยนทาง
ก็เจ็บเสียจังความหวังพังราบ
ไอ้คงไม่ทราบว่าน้องใจพัง
คนที่คลายใจกลายเป็นคนจาง
เพราะไอ้คนกลางวางตัวให้เขา
มาแทน
